Deze week is voorbij. Het was niet zo druk en soms verveelden we ons wel een beetje. Ik had meer verwacht van deze feest periode. DE groepen blijven uit. Dat heeft veel te maken met de dure prijzen voor de hotels. Ik had voor mezelf een gemiddelde van 3 groepen per dag. Weinig! Een dag zelfs maar 9 mensen, oei... De contacten zijn echter vrij goed. Ik kon mensen bemoedigen, over Jezus vertellen, aanmoedigen Hem te ontmoeten... een keer bad ik met een jongen die een darm probleem had. Later hoorde ik dat het gebed geholpen had. Wauw! Dank u God. Tussen de vrijwilligers en mezelf zelf verloopt echter niet alles zo goed. Als verantwoordelijke gids merk ik soms dingen die niet gaan zoals het moet. Ik deel dan mijn ervaring maar soms wordt dit niet aanvaard en vind men dat het anders ook kan. Het hangt er soms vanaf wie de nieuwe vrijwilligers opving en opleidde. Dus schept het al eens wrijvingen. Eenmaal in zoverre dat ik naar de directeur wilde met een nieuw persoon die bleef dwarsliggen. Zover kwam het echter niet. We hebben het uitgepraat. Het resulteerde wel in een plan om af en toe samen te komen om over alles en nog wat te praten met elkaar, zodat de samenwerking verbetert. We kijken uit naar deze meeting. Intussen wordt er nog duchtig gebouwd aan de ingang. Bijna klaar. Soms gaan we als vrijwilligers lekker eten bij elkaar. Wij nodigden Bertil en Gun Vik uit samen met Ken Newberry, drie oudgedienden. De Viks komen uit Zweden, Ken uit Dallas. Het werd een leuke avond.

Geschreven door Omer-debora.op.reis