Deze morgen stond ik weer vroeg op. Debora had geluk. Ze zou samen met Bertil de banken schoonmaken maar één persoon kan dit ook, dus Bertil stelde voor dat ze mocht uitslapen. Ikzelf maakte de plaats voor het graf, het graf zelf en de wijnpers schoon. Niet zo eenvoudig omwille van de erg ongelijke bodem. De dag zelf zou voor ons officieel trainingsdag heten. Toch werd ik al snel bij de allereerste groep "voor de leeuwen geworpen". Het was een Nederlandse groep en niemand spreekt Nederlands ... dus. Omer? Natuurlijk. Nadien heb ik enkele van de andere gidsen gevolgd om hun verhaal te horen. Dat frist je eigen verhaal altijd wel wat op. Ik had ook het geluk eens een echte Duitser te volgen. Juergen is een Duitse vrijwilliger in de Graftuin en het verhaal eens in het "echte" Duits te horen... zo leer je wel enkele woorden bij die ik niet kende. Zo is het betere woord voor ons "graf" eigenlijk "cruft". Onthouden! Het was vandaag erg druk wat goed is. Ook was het een beetje onrustig in de straten rond de graftuin en voor de Damascuspoort, waardoor we even de bezoekers aangeraden hebben, bij ons te blijven voor een tijdje of weg te gaan naar rechts, maar niet naar de oude stad. Er was weer een politieagent aangevallen bij de Damascuspoort...; sirenes, rookbommen, helikopters ..., de hele dag bleef het wat over en weer gaan. Toch is de rust en sereniteit in de Graftuin nooit weg geweest. Wat een rust hier. Tijdens de sjabbatavond zijn we dan, zoals gewoonlijk, gaan eten. Deze keer kozen we voor het Hotel Legacy. Het ligt maar 500 m van de Graftuin en weg van de Damascuspoort. We hebben er heerlijk gegeten en gezellig met elkaar gepraat. Morgen zondag!

Geschreven door Omer-debora.op.reis