De tijd zit er op. Tijd om te pakken dus. Dat is altijd wel een hele klus om te zorgen dat alles mee is, maar tegelijk je geen te zware valiezen hebt. Wat laat je in de graftuin, wat gaan mee naar huis, wat kan je delen met de andere vrijwilligers, wat lat je in het appartement voor de volgende... Ook vandaag zullen we hier uit geraken. Vermits het zaterdag is, kunnen we nog eenmaal mee om samen te dineren met de andere vrijwilligers. We kozen voor de Legacy waar we altijd lekker kunnen eten. Morgen naar huis. We hadden het voorrecht samen met de auditor van the Garden Tomb Association naar de luchthaven te gaan. Hij en zijn vrouw samen met familie hadden een weekje de boeken nagekeken en het correcte reilen en zeilen in de tuin gadegeslagen. We hebben het met z'n allen goed gedaan, blijkbaar. Normaal gaan we met de auto van de Graftuin naar de luchthaven,... deze keer heeft Mo, iemand die al jaren aan de ingang tracht wat snoep etc te verkopen, zijn busje ter beschikking gesteld om ons met 5 mensen naar de luchthaven te brengen. Mercedes Vito, meer moet dat niet zijn. Uiteindelijk is de reis verder goed verlopen, zij het dat er wat vertraging bij de start was. Maar de 40 minuten zijn hebben ons niet gedeerd. In Brussel stond Tim ons op te wachten. We kijken met voldoening terug op deze bijzondere periode. Nu snel naar Amsterdam om de kleine Ruben in onze armen te sluiten.

Geschreven door Omer-debora.op.reis