Het leven "kabbelt" voort hier in de Graftuin. Omdat er niet veel bezoekers zijn, doen we al eens andere dingen, zoals bepaalde plekken in de tuin extra vegen en schoon maken, of dingen opruimen die anders wegens tijdsgebrek blijven liggen. Toch valt het niet mee om te vegen, terwijl het buiten zo'n 35 graden is. Je raakt nogal eens in ademnood, haha... Ook nemen we de tijd om wat foto's te maken van de tuin. We hebben nogal wat vruchten, zoals de prachtige granaatappels. Als er eens eentje opengebarsten is, moet je toch een fotootje hebben, niet? De druiven bij de ingang beginnen te verkleuren. Het groen gaat er uit en het blauw komt tevoorschijn. Sommige trossen hebben alle kleuren van de regenboog. Het is een afschaduwing van de veelkleurigheid van de bezoekers die hier binnenlopen. Wat dacht je van een Nederlands gezin? Ze zijn afkomstig uit Urk. Iedereen in Urk kent ons, hoor. We zijn de familie Ras. Ik ben de dochter van Pietje Bel uit Urk. Blijkt een marktkramer te zijn daar, heb ik ontdekt op internet. Zeer leuk met hun op te trekken. Ook had ik een groepje van 4 mensen uit India. Het waren moslims maar zeer bekend met het evangelie van Jezus en zelfs gelovig in de dood en opstanding van Jezus, blijkt achteraf. ik had me iets heel anders voorgesteld. Zo zie je maar dat je op uiterlijk niet moet afgaan. Helemaal op het eind blijkt dan nog dat ze reeds enkele jaren in de USA wonen. Ja .... dan weet ik het niet meer hoor. Haha .... Zo kabbelt de dag voorbij. Die avond gaan we, zoals gewoonlijk, met de groep uit eten. We kozen voor het terras van The Legacy. Nog nooit geweest, maar je moet zo eens alles proberen he. Het was geslaagd ... en goedkoper dan het restaurant boven, haha.

Geschreven door Omer-debora.op.reis