Vandaag is het Sukkot. Tijdens het Loofhuttenfeest zijn er duizenden christenen in Israël om hun steun te betuigen met het Joodse volk en tegelijk hun te bemoedigen en te wijzen op Jezus de Messias die al hun zonden gedragen heeft, .... alleen willen ze het nog niet beseffen en zoeken ze vergeving bij God zonder Jezus. Die tijd komt nog wel, dat ze Jezus zullen zien als Hij terugkomt op de wolken. Vandaag is een speciale dag. Deze morgen komen een 1000-tal christenen naar de Graftuin om samen het Heilig Avondmaal te vieren met elkaar voor het graf. Eerst zingen en prijzen en een prediking beluisteren. Deze preek wordt gebracht door zowel een Arabisch Christen als een Messiaans-Joodse Christen. Mooi hoe zij samen optrekken. Ik mocht de teller hanteren om te zien hoeveel van deze christenen de tuin binnen liepen. We werden overstelpt door het aantal. De teller eindigde op 2100 eenheden. Wauw! De tuin was afgeladen vol. We hebben erg genoten van dit publiek. Er werd gezongen, gedanst, gebeden, gejubeld, met vlaggen gezwaaid en gehugd. Mooi. Die namiddag was het nog erg druk. Wij zelf hadden vrij en hoefden niet mee te werken. Maar omdat het zo druk was hebben we toch af en toe ingesprongen. Die middag had ik een klein conflict met een mede-vrijwilliger. Het heeft een domper gezet op de schoonheid van deze dag en deze periode. Som gebeurt het wel eens dat een vrijwilliger niet open staat voor correctie of raadgevingen en ervaring van anderen in de wind slaat, of te trots is om een nederige houding aan te nemen en dan vrijwillig ongehoorzaam is. Ik ben misschien ook wel fout hoor. Misschien probeer ik te veel te corrigeren? Ik heb natuurlijk ook niet alle wijsheid in pacht. Nu ja, we hebben het uitgepraat. Ik heb ervan geleerd en hopelijk de andere partij ook.

Geschreven door Omer-debora.op.reis