Vanaf Hiskia's Tunnel kwamen we in de Oude Stad van David. Van daar naar de Klaagmuur en dan naar huis. Maar aan de Klaagmuur bleken er véél soldaten te zijn. Wat gebeurde er? Allemaal jonge gasten, honderden! Allemaal in uitrusting, geweer aan de schouder. Wat hebben vrouwen toch met soldaten.... Debora duikt er tussen, voor een foto'ke he, haha, ..... Voor de Klaagmuur stond er iets gebeuren. Ze gingen allemaal in hun bataljon in houding voor de Klaagmuur staan. Een jonge Joodse vrouw wist ons te vertellen dat deze jonge gasten hier hun eedaflegging zouden doen om, na 4 maanden opleiding, definitief in het leger (het IDF) ingelijfd te worden. Wat een mooi ritueel. Toevallig kwamen we hierop uit.
Eerst moesten ze allemaal hun wapens inleveren, wat op een tafel klaargelegd werd. De eedaflegging ging gezamenlijk per bataljon. Eerst riep de commandant iets, waarop per bataljon een antwoord geroepen werd. Dit ging een paar keer na elkaar. Nadien moest iedere soldaat al zijn communicatiemiddelen afgeven: telefoons, mp3-spelers, kortom, alles wat hun aan de buitenwereld kon verbinden. Het IDF was nu hun leefwereld geworden. Dan kregen ze een voor een hun wapen en een boek waarin de Torah en een deel van het nieuwe testament geschreven stond. Het nieuwe testament ??? Volgens deze vrouw blijkbaar wél. Mooi toch?
Verder zal er nog wel van alles gebeurd zijn maar we stonden er al meer dan een uur en het voornaamste hadden we gezien. Dus besloten we toch maar om naar huis te gaan. Maar even nog een hapje bij het Resturan (van weet-ik-veel) op de hoek van de Nablous Road, vlakbij de Graftuin. Een rood wijntje graag ..... euh .... wij serveren geen alcohol. .... oké dan, een lekker vers fruitsapke is ook niet verkeerd. En nog een lekkere maaltijd op de koop toe.

Geschreven door Omer-debora.op.reis