Op zaterdag 20 juni had ik een grote groep Chinezen in de tuin die eigenlijk geen rondleiding wilden van mij omdat ze geen Engels verstonden en ze wel zelf zouden gidsen.
Het waren Chinese gelovigen die erg betrokken waren. De gids zelf was nog maar éénmaal in de tuin geweest en kende het verhaal van de tuin niet echt. Ik zei dat ik wel een korte vertelling zou doen hier ter plaatse, zodat ze dan zelf met de groep naar Golgotha en het graf kon zonder nog iets te vertellen. Dat was goed.
Ik doe mijn verhaal en terwijl ik sprak over het feit dat Jezus voor ons pleit in de hemel en ik mijn arm omhoog stak, stak ook de gehele groep hun arm omhoog en begon te bidden en sommigen zelfs te huilen. Zeer apart. Ik ging wat verder en bad met hun mee en dan viel een vrouw in zwijm. Ze was misselijk. We hielpen haar op een bank. Toen vroegen ze of ik voor haar wilde bidden. Waarom niet? Plots rent een vrouw naar me toe, grijpt mijn handen, legt ze op haar hoofd en buigt neer, klaar om gebed te ontvangen. Dus ik bid voor haar. Toen ik stiekem mijn ogen even opende, wist ik niet wat ik zag. De gehele groep was achter deze vrouw komen staan in één lange rij met de handen op elkaars hoofd, gebogen, mee gebed ontvangend door haar heen. Zo speciaal! ... Ik heb dan voor de zieke vrouw gebeden doorheen deze rij biddende mensen. Uiteindelijk werd de vrouw beter en kon ze weer aansluiten met de groep. Na de toer wilde zowat ieder lid van deze groep een foto met mij apart. Misschien hang ik nu wel in geheel China aan de muur na deze fotosessie. Haha ...
Oh Heer, niet ik maar u geneest want U werkt door me heen. Ik wil nederig blijven. Dank u Heer. Nadien wilde een moeder nog dat ik voor haar dochter bad. Het meisje zelf wilde niet. Dus bad ik voor de dochter via de moeder. Dat vond ze goed. God doet Zijn werk wel!

Geschreven door Omer-debora.op.reis