Wanneer je zo met groepen omgaat en hun vertelt over Jezus, ontvang je zoveel verschillende reacties. De meesten zijn positief en bemoedigend. Het valt me eigenlijk op dat ik erg weinig minder goede reacties ontvangen heb. God werkt doorheen mijn presentatie. Ik vertel over Jezus als het Woord van God die Hemel en aarde schiep en na Adam en Eva ook ons. Hij moest met pijn in Zijn hart tegen Adam zeggen: "Omdat je gezondigd hebt, zul je sterven. Hij wist dat Adam nooit kon opstaan uit de doden. Daarom kwam Jezus zelf. Hij leerde ons God liefhebben én onze naaste. Daarna stierf Hij voor onze zonden. Kijkend naar hem zien we onszelf hangen. Samen met Hem sterven wij. Dit was de eerste opdracht van Jezus. Als tweede opdracht zou Hij de dood overwinnen. Hij stond op want Hij is de Opstanding en het Leven. Wanneer wij Hem uitnodigen in ons hart, hebben wij Opstanding en Leven in ons hart en zullen wij opstaan en leven met Hem. Hij blijft bij ons elke dag van ons leven om ons te steunen, te helpen, te vergeven, te bemoedigen, te corrigeren, te dragen als het nodig is en straks na onze dood haalt Hij ons thuis. Dan is Zijn droom vervuld, hopelijk is het ook onze droom! Rond deze gedachten draait mijn verhaal. Dikwijls zie ik een betraand gezicht, zoals een vrouw die Jezus ervoer in haar hart terwijl ik sprak. Een meisje wat tijdens het vertalen in tranen uitbarstte en troost nodig had. Een man die me huilend omarmde en dankte voor de bemoedigende woorden. Zulke dingen gebeuren dagelijks. God is aan het werk. Op een dag ontmoette ik ook de buren van Sharon en Dennis, een van onze Amerikaanse vrijwilligers hier in de tuin. Of ik ze wilde begeleiden. Ze hadden alle kinderen en kleinkinderen meegenomen. Ze genoten van de tour. Enkelen hadden zich eerder laten dopen in de Jordaan. Ik heb nadien nog met ze gebeden. Heerlijk gezin!

Geschreven door Omer-debora.op.reis