Op donderdag hebben we onze "eerste stapjes" gezet in de tuin en de winkel. Natuurlijk waren we niet nieuw, dus van "training" kwam niet veel in huis. De eerste de beste groep die binnenliep heb ik onmiddellijk mogen rondleiden. Het was natuurlijk even wennen weeral maar al snel zit je in de "flow" en Gods Geest leidt je weer alsof je nooit weggeweest bent. Wat meehelpt is ook de drukte. Er zijn vele groepen die geboekt hebben waaronder veel Nederlandse en Duitse groepen. Werk zat dus. De tweede dag had ik een groepje Poolse Franciskaanse paters. De gesprekken waren erg leuk en onderhoudend. Het team bestaat uit Juergen en Dawn (Duitsers), John en Ann (UK), David en Lilly (Singapore), Ron en Cindy (USA), Stan en Molly (USA-Spaans) en Colin en Jane (Zuid-Afrika). Het is een internationaal team. Alleen David en Lilly kennen we niet. Verder is er natuurlijk het vaste team van medewerkers. Veel zaken zijn niet echt veranderd, behalve de ochtendwerkzaamheden. Voorheen moesten we steeds de paden schoon vegen. Paden vegen wordt nu echter door iemand overdag gedaan. Wij maken enkel nog de banken schoon en hebben neventaakjes, waardoor iedereen maximum 1 kwartier moet schoon maken. Dat scheelt dus. Het betekent een half uurtje langer slapen. Hèhè. In de winkel is het erg druk ook voor Debora. De "Bezige bij" vindt het prachtig. Ze werkt als een trein. Alles zit nog in haar bolletje alsof ze er iedere dag mee bezig was. Dat geeft ook rust aan de vaste mensen die niet hoeven op te leiden. Wacht maar. Omer komt volgende week een paar daagjes mee draaien in de winkel. Dat wordt wat, haha. Op zaterdagavond eindigen we steevast op restaurant. Deze keer een Armeens restaurant in de Oude Stad. Lekker!

Geschreven door Omer-debora.op.reis