De laatste dagen, zo rond de kerst komen er niet al te veel groepen, vooral omdat het koud en dikwijls nat is in Jeruzalem. Ik had meerdere groepen verwacht maar dat valt wat tegen. Je ontmoet families en individuele bezoekers. Een groep uit Singapore met nogal wat jonge mensen, was een uitschieter waar ik van genoten heb en zij uiteraard ook, zo te zien. Verder nog Nigeria, maar dan houdt het meestal op. Als er Arabische meisjes binnen lopen wordt gewoonlijk aan Matilda of Fadia gevraagd of zij deze bezoekers wil aanspreken. Als man kan je in een Arabische wereld beter niet rechtstreeks met meisjes praten. Toch is dat niet echt zo erg. Dikwijls weten de ouders van deze meisjes niet dat ze de graftuin bezoeken. Aandacht krijgen vinden ze wel leuk en interesse in de site en het verhaal vinden ze ook goed. We vertellen over Issa (Jezus). Maar Matilda en Fadia zijn eerder geplaatst om deze meisjes aan te spreken dan wij westerlingen. Ze spreken hun eigen taal. Jongens laten we over aan Fadi uit Bethlehem. Als zij er niet zijn of de gelegenheid doet zich nu eenmaal voor dan doen wij het wel. Ik heb al enkele gelegenheden gehad. Wat het uithaalde is Gods zaak natuurlijk. Wij mogen zaaien.
Dit zijn trouwens de laatste groepsfoto's van deze periode. Het einde van onze tijd komt er aan. Nog even en dan gaan we weer naar huis.

Geschreven door Omer-debora.op.reis