Vandaag bleek het voor mij de drukste dag te zijn van de volledige periode in 4 jaar dat we hier mogen dienen: 13 groepen met een totaal van 384 mensen. Eén Japanse, één Franse en één Duitse, ... de rest waren allemaal Nederlanders. Het ging van een klein familiegroepje met 9 mensen, tot een super grote groep van 184 mensen, geleid door Arie van Der Veer van de EO. Het was wel even bijzonder hem te ontmoeten en met hem te praten. Het is een eenvoudige rustige man. Hij dacht eerst dat ik Peter Spaander was, de lokale Nederlandse gids van de graftuin. Neen, dus. Een selfie mocht niet ontbreken, toch? In de groep zaten ook hier en daar enige bekenden en, ja, natuurlijk, een aantal kenden mij ook... ik sta bij Opwekking op een voor velen herkenbare plaats. ... Euh, ja, dat ben ik. Grappig! Het leukste en meest verwarmende is, dat velen nadien naar me toe komen en me komen bedanken voor het verhaal wat ik hun verteld heb. Zelfs een predikant bedankte omdat ik hem een nieuwe visie gegeven had. Nou jongens, dat bemoedigt me nog meer. Tijdens een van de rondleidingen sprak een jonge dame me aan: "U bent Omer?" Ja. Ik wist dat u hier werkte. Ik ga naar dezelfde gemeente als Jacques en Edith De Vos uit Kampen. Ik ben er fluitiste. Wat leuk. Doe hun de groetjes. Een fotootje mocht niet ontbreken. Ik zorg er tegenwoordig voor dat ik geen aanvaringen meer heb met de Goddelijke uitverkiezing. Ik spreek niet meer over "kiezen". Nu vraag ik alleen nog maar: geloof je? Of geloof je niet? Daar gaat het om: als je gelooft, zal God tegen je zeggen: jij zal met mij zijn in het Koninkrijk der hemelen! ... Op het einde van de dag was ik erg moe. Debora was verantwoordelijk voor Heilig Avondmaal in de ochtend. Zij heeft de voeten onder haar lijf uit gelopen. In de namiddag stond ze in de winkel. Daar was het super druk. Dat kan ook niet anders als een bezoekersaantal geteld werd van meer dan 2000 zielen.

Geschreven door Omer-debora.op.reis