Op 18 december hadden we het voorrecht om een drietal weekjes naar huis te gaan om de kinderen en kleinkinderen te bezoeken. We konden even wat rust nemen en afstand nemen van de Graftuin om de batterijen op te laden. Dat is gelukt. Kerst met de kinderen en kleinkinderen, nog eens wat oppassen en leuke dingen samen doen. Ook mijn moeder en de broers en zussen bezocht en voordien een uitstapje met mijn tweelingbroer, Jan. Leuke tijd gewoon. Op 8 januari zijn we weer het vliegtuig opgestapt. In Israël valt het weer niet mee. Stortbuien en onweders begeleidden ons de hele weg van de luchthaven naar Jeruzalem. Eerst wat gaan eten in het Jerusalem Hotel. Nadien bekommerden we ons over de bagage, die vol met eten, vitaminen, medicatie, koffie en andere kruiden de douane, de beveiliging en de vlucht overleefd hebben. Nu naar bed, want morgen mogen we alweer aan de slag. De eerste dag is regenachtig en super koud. Ik sta met 5 lagen kleding in de poort. Debora staat te rillen in de winkel. Ze werd er "dood" geknuffeld van blijdschap dat ze weer terug is. Vooral haar kennis, enthousiasme en haar lach werden gemist. Er zijn weer 2 nieuwe koppels aangekomen die nog nooit gewerkt hebben. Wauw, al dat nieuwe geweld. Benieuwd wat dat brengen zal. Er waren weinig boekingen, dus weinig groepen, dus weinig werk. De regen en de kou daar bovenop maakte het niet zo aangenaam om weer te starten. Pfff, even er weer inkomen. Maar de komende week gaat alles wel weer beter. Het appartementje is weer op orde, de kasten gevuld, gewinkeld, de jassen gedroogd en de boekingslijsten weer wat meer gevuld. Het komt goed.

Geschreven door Omer-debora.op.reis