Het was een heerlijke rustige nacht en we hebben geslapen als rozen. Frits was al "vroeg" uit de veren tenminste voor ons doen. Om 8 uur was hij al ontbijt aan het maken en moest ik er ook maar aan geloven om op te staan al was dat niet moeilijk met al die heerlijke geuren van gebakken eieren en koffie.
Het was tegen half 10 toen we gingen rijden en we kwamen weer heel wat cols tegen die ongeveer tussen de 900 en 1000 m hoog waren. Er kwam dus weer veel bochtenwerk voor Frits bij kijken.
Het is ook de route waar a.s. zaterdag de tour zal rijden. Als we boven op de berg komen van het Parc naturel des Volcans d'Auvergne zien we daar al verschillende campers staan die vast een plekje hebben veroverd voor zaterdag. Zij liever dan wij want het wordt ons daar veel te druk dus wij rijden door naar een plekje dat we op het oog hebben in een piep klein dorp met 30 inwoners. We maken nog een lunchstop in Condat-en-Combraille. Er staat een leuke picknick bank in het dorpje en daar gaan we ons stokbroodje opeten. Daarna maken we een wandeling door het dorpje. Er staan veel huizen leeg valt ons op. Jammer dat die leuke dorpjes compleet zijn aan het uitsterven. Ik zie er weer een bijzonder kerkhof en daar wil ik even gaan kijken. In eerste instantie dachten we dat het een tuincentrum was maar nee dus het was een kerkhof met een soort glazen dakjes over de grafstenen. Het fascineert me steeds weer als ik die oude grafstenen zie. Hoe zouden die mensen geweest zijn? Zijn ze oud geworden? Ik zie 1 graf met een foto van een man met zijn auto. Hij moet wel heel trots op die auto geweest zijn. Ik zag ook een foto op een graf van een tractor. Zou het een boer zijn geweest? Het zijn bijna allemaal familiegraven en als ik de bordjes zie die op de grote steen staan dan zie ik daar opschriften op staan zoals ter herinnering aan: opa en oma, tante, zus en nicht, neef, vader en een moeder. Er staan een heel rijtje namen op zo'n steen.
Nu de tijd is gekomen van crematies hebben de Fransen iets nieuws bedacht om toch samen met hun familieleden op één plek bij elkaar te staan in een urn. Het zijn een soort kubussen die op elkaar gestapeld staan. Er staat bij de foto's een foto van een stel marmeren kubussen.
Na al deze bezienswaardigheden lopen wij weer terug naar de camper en rijden weer verder en komen langs een meer waar we ook weer even een stop maken voor we verder gaan naar St. Georges Nigremont. We vinden hier een prachtige CP bovenop de berg met een prachtig uitzicht.
We blijven hier morgen ook nog (denken we) ................
Geschreven door Fritsellen