Het lijkt hier wel het verhaal van de “tien kleine negertjes”. Toen vanochtend bij ons de luiken open gingen, zagen we de laatste caravan van het terrein afrijden. We hebben de hele camping voor ons alleen! Trix is in een halfuurtje heen en weer naar het dorp gewandeld voor een baguette. Tegen elven vertrokken voor een wandeling naar een meer hier een paar kilometer verderop. De campingeigenaar wees ons op een prachtige route rond het meer en de bijbehorende “terres humides”. Gelukkig hebben we goede wandelschoenen want de grond was wel erg “humide”, het laatste deel van de wandeling ging zelfs over plankieren. Maar wat een prachtig gebied hier. Na zo’n anderhalf uur en vijf en halve kilometer weer terug op de camping. Met de auto even naar de supermarkt voor wat eten, water, bier en wijn. En nog maar even langs de dit keer wel geopende toerist information. Louter Franstalige foldertjes en een dame die wel zei Engels te spreken, maar dat echt niet kon. Kortom, veel verwarring en vragende blikken…… het blijft toch Frankrijk hè 😉 De middag doorgebracht aan- en in ons privé zwembad, want we zijn nog steeds de enige gasten. Na een goed gelukte barbecue voor twee begint de lucht te betrekken, in de verte horen we gerommel van onweer. Even later zelfs wat gespetter en nog even later zelfs regen van meer serieuze omvang. Voor alle zekerheid de luifel nog even wat beter “aangelijnd”, want het waait ook best hard. Al bij al heeft het een halfuurtje geregend en inmiddels is het weer droog en de wind gaan liggen. Achter de horizon zien we het af en toe nog wat weerlichten.

Geschreven door Janentrix