Precies volgens afspraak was het afgelopen nacht volle maan. We stonden op een mooie camping in het hart van de Rocky Moutains. Het was helder en koud. Het zachte geruis van een waterstroompje. Een vleermuis fladdert rakelings langs je hoofd. In het bos achter onze camper kraakt een tak, zou zomaar een beer kunnen zijn, of een hert. In de verte het gehuil van een wolf. We zitten tenslotte in de Rockies en het is volle maan. Een rauwe kreet doorklieft het donker, even later gevolgd door het geklok van een hoender. In een boom wat verderop oehoet een uil. Zoiets zou je verwachten op een plek als deze, maar voor ons was het afgelopen nacht weer die traag langs stampende dieseltrein met z’n karakteristieke getoeter. Nee, niet geweldig geslapen 😉 Voytek had ons gisteren gewezen op een plek bij Brisco waar we paaiende zalmen zouden kunnen zien. De beschrijving die hij had gegeven klopte als een bus en we konden de plek zonder enige moeite vinden. En de zalmen waren er ook. In grote getale zelfs en prachtig rood gekleurd. Voytek noemde ze “kokanee’s”, maar deze naam hebben we nergens op internet kunnen terug vinden. In elk geval moeten het freshwater salmon zijn geweest van zo’n 30 cm lang. Hoe dan ook erg mooi om te zien. Verder richting Glacier National Park, bezoekerscentrum bekeken – ja, weer die eeuwige Japanners met paraplu’s, mondkapjes, handschoenen en fototoestellen. Het kletterde weer van de zon, zeg maar – om daarna verder te gaan naar Revelstoke National Park. Hier een paar boardwalk wandelingen gemaakt. De eerste voerde door een bos van reusachtige cedars. De tweede ging door een moerasgebied met veel “skunk cabbage”, een plant met enorme, lichtgroene bladeren. Als we de naam mogen geloven wordt deze “kool” blijkbaar veel gegeten door skunks. Inmiddels staan we op onze “vertrouwde” camping in Revelstoke. Eerder, in 2008, stonden we hier ook al, maar toen in gezelschap van Wim en Fijtje. Het is heerlijk rustig hier, een warm knappend houtvuurtje bij de koffie. Gisteren was het volle maan. Ik hoor een uil hier vlakbij. Nee, het zijn er twee. Wat zullen we slapen………

Geschreven door Janentrix