Zo, weer eens even “bijschrijven”. Bovenstaande tekst is rechtstreeks afkomstig van ooit mijn leraar duits. Hij bezigde de uitspraak als ik weer eens mijn huiswerk niet had gemaakt. Ik moest er aan denken omdat we in het land van de Saksische leverworst zijn. We waren bij de vrijdag (27-5) gebleven. Het dagje Dresden begon voor dag en dauw, om 09.00 uur vertrok de bus. Eenmaal in Dresden aangekomen werden we ontvangen door een alleraardigste (oost)Duitse gids. Het mens was zo gezellig dat wij graag kozen voor de Engelstalige tour. Samen met een Australisch stel en een Engelse gids trokken wij de “oude” binnenstad van Dresden in. Prachtige oude gebouwen waarvan steevast werd verteld dat het de tweede of derde versie was. De stad werd in 1945 immers totaal verwoest, maar daarvoor ook al een paar keer. Prachtige verhalen over Friedrich August I die stiekem Katholiek werd om zo behalve koning van Sachsen, ook koning van Polen te kunnen worden. Hij ging verder als Friedrich August II. Zo gemakkelijk ging dat. Op het plein van de Frauenkirche, een schitterende ronde, geheel uit kalkzandsteen opgetrokken oude kerk, staan uitsluitend oude gebouwen die de leeftijd van 5 jaar niet halen. Alles, hoe oud ook, is in feite spiksplinter nieuw. Vaak herbouwd met gedeeltelijk oud materiaal, gered uit de puinhopen van de bombardementen. Keurig om 16.55 uur meldden wij ons bij onze gezellige gids voor de terugreis van 17.00 uur. Het mens begon direct te schelden en af te geven op “die verdammte Holländer, immer zu spät”. Ze bleek een foutje gemaakt te hebben bij het natellen van de gasten en had de bus zonder ons én te vroeg weggestuurd. Tijdens onze schermutselingen sloeg een kerkklok vijf zware slagen……..een beter bewijs van onze tijdige aanwezigheid kon ze nauwelijks krijgen ;-). Per telefoon werd de bus teruggeroepen en konden we alsnog huiswaarts. Uiteraard onder uitbundige dankzegging voor haar goede zorgen………..

Geschreven door Janentrix