Na een verkwikkende nachtrust vroeg uit de veren. We hadden een stevige autorit voor de boeg. Katja en Freddie hadden beloofd ons tegen negen uur te komen uitzwaaien, maar eerst moesten er nog wat foto’s van het stel worden gemaakt inclusief hun kersverse dochter Celine. Om iets over negen kon de thuisreis echt beginnen. Ondanks de sneeuwval van de afgelopen dagen verliep de reis naar de grens prima; schone wegen en geen files. In Prätteln afscheid genomen van Hanneke en Joop, die de reis weer in twee etappes knipten. Ook Duitsland ging redelijk goed, af en toe een sneeuwbui, wat onze gemiddelde snelheid behoorlijk drukte. Het plan was om te dineren in Liempde, tussen Eindhoven en Den Bosch. Voorwaarde was dan wel dat we daar ruim voor negen uur in de avond moesten zijn, want dan zou de keuken sluiten. In de loop van de middag werd het steeds duidelijker dat we deze deadline niet zouden halen en besloten we langs de snelweg te stoppen voor een schnitzel met patatjes, ook lekker. Eenmaal de Nederlandse grens bereikt begon de ellende pas goed. We bleken in een enorme sneeuwbui beland die ervoor zorgde dat de snelweg compleet veranderde in een idyllisch sneeuwlandschap. Niet iets waar we nou echt op zaten te wachten, we wilden gewoon graag naar huis. Uiteindelijk bereikten we rond middernacht het altijd mooie De Meern. Een reis van 15 uur, een nieuw record! En Rob en Ottoline moesten nog een stukje verder. Na het overpakken van de bagage en de rit naar huis, ontvingen we rond 01.30 uur een SMS-je dat ook zij veilig thuis waren aangekomen. Zondag, aan het eind van de middag waren ook Joop en Hanneke thuis. Vrienden, wederom bedankt voor de fantastische en gezellige vakantie in de sneeuw!! Binnenkort een vergadering om de wederzijdse foto’s te bekijken en de eerste ruwe plannen voor volgend jaar te maken. Regeren is tenslotte vooruitzien, niet waar?

Geschreven door Janentrix