Hét weekend van het jaar is begonnen…….naar het schijnt, want we hebben er eigenlijk niets van gemerkt. Vanochtend, toen we een paar boodschappen deden in de supermarkt van Campbell River was het naar onze mening niet eens zaterdagdruk, eerder aan de rustige kant. Zou de recessie ook hier hebben toegeslagen? Nou ja, er waren in elk geval geen wachtrijen bij de kassa. Vanochtend dus op ons gemakkie vertrokken uit Courtenay waar we afgelopen nacht op de camping stonden. En dat “gemakkie” hadden we echt nodig, want ik had de mazzel dat de enige douche van de camping bezet was en moest dus wachten. Heeft me bijna een halfuur gekost. “You can’t have it all” zeggen ze hier dan. Nog even via skype met Mirjam en via Facetime met Joost en de kinderen zitten kletsen en toen op pad, uitgezwaaid door François. Kreeg gisteravond trouwens nog de complimenten voor mijn keurige Engels……..uitgerekend van een Fransman. Bij de eerste koffiestop eerst even mijn schoenen schoon gemaakt. We stonden gisteren onder bomen, volgens mij de sycamore, die plakkerige zaden lieten vallen en er zaten er zo’n drie miljoen onder mijn schoenen geplakt.Met de bij de standaard uitrusting van de camper behorende schroevendraaier heb ik een mooi tijdje mogen peuteren, maar het resultaat mag er zijn. Ik kan weer gewoon lopen en plak niet meer aan de vloer van de camper vast. Een korte rit vandaag, na 120 km kwamen we aan op onze bestemming van vandaag. Camping Kelsey Bay RV Campground. Een aanrader volgens François. Eigenaren Dan en Linda konden met “moeite” een plekje voor ons vinden. Volgens mij heeft de camping 12 plaatsen. Volgens Trix slechts zes. Ons verschil van mening bleek te schuilen in het feit dat de plekken 1 en 2 op hetzelfde scheidingspaaltje zijn aangegeven en ik wist zeker dat ik “12” had gezien toen we het terrein opreden. We zijn de enige gasten dus dat betekent in elk geval dat er morgen geen wachtrij voor de douche is. Hoewel, misschien is Trix me voor. Vanmiddag een paar uurtjes doorgebracht op de werf recht tegenover de camping. Hiervandaan vertrok vroeger twee keer per week de boot naar Port Hardy. De huidige weg erheen bestond toen nog niet. Lekker in het zonnetje naar de opkomende vloed zitten kijken. Vissen zien springen en een club snuivende en jagende zeeleeuwen zien langskomen. Groot, bruin, luidruchtig dus beslist geen zeehonden. Gaaf! Volgens Dan komen er ook min of meer regelmatig Orca’s langs, maar die hebben we vandaag in elk geval niet gezien. Vanwege Thanksgiving hebben we vanavond de barbecue maar weer eens opgestookt. Om niet in het donker te hoeven eten lekker vroeg begonnen. Om 17:30 uur ging het eerste stukje zalm al naar binnen, later gevolgd door een burger en een veel te heet worstje in een veel te hard velletje.

Geschreven door Janentrix