Weer zo’n rustig dagje vandaag. Vanochtend begonnen met een bijna 4,5 km lange wandeling van de campground naar de Skookumchuck. We moesten er volgens het tabelletje om 09.19 uur zijn. De Skookumchuck Narrows is een versmalling van een zeearm. Het uitgaand tij, wat hier behoorlijk heftig is, veroorzaakt door een oneffenheid in de zeebodem een grote golf. Een prachtige wandeling werd beloond met een fascinerend schouwspel. Bovendien hadden wij het geluk dat een paar jongens met hun kayak de golfen trotseerden en er zelfs op surften. In het wat rustiger deel van het water waren prachtige oranje en paarse zeesterren en zeeanemonen te zien. De koffie die we hadden mee gezeuld smaakte prima en leverde ons veel jaloerse blikken op van de aanwezige medetoeristen. Een volgende keer nemen we een 10 liter thermosfles mee, want daar vallen goede zaken mee te doen. Twee boottochten verder zijn we nu aangekomen op Vancouver Island. Net voor donker arriveerden we op onze camping van vandaag. Onze buren, François en Anne, hebben ons vanavond heel waardevolle tips gegeven. Ze komen hier van het eiland en kennen alle goede plekjes. Waar we het best zalm kunnen spotten. De mooiste campings van het eiland. De fraaiste routes. Omdat het dit weekend Thanksgiving is kregen we een potje zelfgemaakte jam van ze. Waar vind je zoiets? Voor veel Canadezen, maar ook Amerikanen, is Thanksgiving trouwens “groter” dan Kerst. Als tegenprestatie hebben wij een zakje nasi kruiden (inclusief de bijbehorende vertaling van het recept) cadeau gedaan…….je moet toch wat 😉 Hoewel begonnen met koffie en thee, vloeide de wijn uiteindelijk rijkelijk. Desondanks heb ik Anne wat uitleg kunnen geven over WordPress, het programma waarmee dit weblog wordt gemaakt en onderhouden. Zij had het zelfde programmaatje, maar kon er niet goed mee uit de voeten, nu hopelijk wel. We hadden het plan om naar Port Hardy te gaan, helemaal in de noordpunt van het eiland, maar het wordt Sayward, tip één van François. Port Hardy is weinig bijzonder en, wederom volgens François, ga je daar alleen naartoe om te kunnen zeggen dat je er geweest bent. Het is inmiddels ver na twaalf als ik dit stukje schrijf, dus hoogste tijd om te stoppen en op één oor te gaan.

Geschreven door Janentrix