Donderdag. Het is bijna om moedeloos van te worden, alweer een schitterende dag met, ondanks de vrieskou, een lekker warm zonnetje. Om hier zoveel mogelijk van te genieten zijn we met de bus naar Saas Fee getogen om daarna terug te lopen naar Saas Almagell. Gelukkig kwam er steeds meer bewolking opzetten en bleef de felste hitte ons bespaart. Onderweg uiteraard even aangelegd in een bunkerstation voor de koffie. De gehanteerde rustpauzes bleken voor Hanneke net niet lang genoeg. Spontaan ging ze af en toe midden op het pad liggen, waarschijnlijk om even uit te rusten of zo. Na een prachtige wandeling waren we nét te laat voor de lunch terug in Saas Grund. Een leuk eettentje van vorig jaar was inmiddels omgetoverd tot pizzeria en gluhwein hadden ze ook al niet. Dus door naar ons meter braadworst restaurant. Daar was de keuken inmiddels gesloten en moesten wij ons tevreden stellen met een kop soep en brood; ook lekker. Na de siësta en de borrel stond er kaasfondue op het programma. Met moeite hebben we ons ook hier doorheen geworsteld. Het recept hebben we Freddie, net als vorig jaar, ook nu niet kunnen ontfutselen, iets met familie en traditie en zo. Nou ja, reden temeer om volgende jaar maar weer langs te gaan. Tijdens het diner kregen we een uitnodiging om ‘s avonds acte de presence te geven tijdens een lokale rodelavond op het skiweidje achter ons hotel. Freddie kon ons uiteindelijk over de streep trekken door te melden dat hij 17 liter gluhwein had staan klaarmaken. Met een uit de skiruimte geleende rodel togen wij op pad. Trix was de eerste die zich in het avontuur stortte en kwam zowaar heelhuids weer beneden. Een tweede rodel werd aangerukt en ook Rob, Joop en ja, zelfs ik moesten eraan geloven. Met voldoende gluhwein in de kraag werd ons hele gezelschap steeds uitbundiger. De dames stonden vrolijk in polonaise te hossen, luid toegezongen door een bijna professioneel klinkend koortje van plaatselijke buschauffeurs. De mannen maakten de ene na de andere doodsmak met de sleetjes. Echte ongelukken bleven gelukkig uit, wat op zichzelf natuurlijk weer reden was voor een feestje. Moe maar voldaan rolden we rond half twaalf – een absoluut en ongeëvenaard record – ons bed in.

Geschreven door Janentrix