Waar zullen we het vandaag eens over hebben? De fantastische rit van vandaag, grotendeels langs de Fraser river en door bossen met prachtige herfstkleuren? Het feit dat we vandaag geen beren hebben gezien en eigenlijk alleen maar elanden op waarschuwingsborden? Het feit dat we een in Oost Berlijn geboren en 13 jaar geleden geëmigreerde vrachtwagenchauffeur hebben gesproken, die ook nog 5 jaar in Geldermalsen had gewerkt en dus prima Nederlands sprak? Of over het feit dat we Rearguard Falls hebben bezocht en Mount Robson nu met mooi weer op de foto hebben kunnen zetten? Nee, dat was allemaal erg leuk, maar was toch allemaal maar de aanloop naar het absolute hoogtepunt van vandaag………ons diner van vanavond. Dat bestond namelijk uit origineel Nederlands/Canadese pannenkoeken. Toen we afgelopen maandag onze camper ophaalden bij Fraserway stond er op tafel een feestelijk ingepakte koekenpan met daarin een grote fles bakpoeder – hoeft alleen maar water bij en dan goed schudden – en een flesje maple leaf syrup. We hebben het ons goed laten smaken, al lijkt het spul weinig op de pancakes van thuis 😉 Overigens, na ons gesprek met de vrachtwagenchauffeur begrijp ik ook meer van dat vak. Chauffeurs worden hier betaald per kilometer – vandaar dat ze hier als gekken rijden – en iets als een rijtijdenwet kennen ze hier eigenlijk niet. Je mag hier 13 uur achter elkaar rijden en een shift duurt 14 uur. Een hele dag doorrijden met een uurtje rust levert je een goed inkomen op, want als het mee zit heb je dan zo’n 1.200 km afgelegd! Bij het visitors centre op de grens met Alberta nog een tijdje gesproken met twee stellen Duitsers. Het ene stel heeft geprobeerd onze oven aan de praat te krijgen, wat ze niet is gelukt. Inmiddels hebben we het zelf wel voor elkaar. Het andere stel was voornamelijk geïnteresseerd in onze ervaringen met de verschillende campings op onze route. Zij gingen namelijk de kant op waar wij vandaan kwamen. Ook nog even een korte demonstratie van de slide-out van onze camper. Knopje drukken en de hele zijwand schuift naar buiten. Knopje de andere kant op en de wand schuift weer terug. Onze Duitsers bleken ook zo’n wand te hebben, maar dat stukje uitleg hadden ze bij de in ontvangst name van de camper even gemist! Scheelt toch echt heel veel ruimte binnen. Oja, ook nog een Canadees stel (uit Brabant, ergens vlakbij Breda) gesproken wiens kleindochter vanuit Vancouver naar Toronto en daarna naar Halifax was gefietst. Ze had er bijna een halfjaar over gedaan en dat allemaal ter gelegenheid van het feit dat ze een nieuwe fiets voor haar verjaardag had gekregen. Na het tochtje van zo’n 8.000 km was ze vast weer aan een nieuwe toe.

Geschreven door Janentrix