Vandaag terug naar Christchurch waar we morgen onze camper moeten inleveren. De stemming was sowieso een beetje down. Vrijdag was Ellen jarig en we hebben niet gebeld om te feliciteren. Gisteren domweg vergeten op het juiste tijdstip en dus niet midden in jullie nacht te bellen, geen excuus, maar we zijn er ziek van.
Goed, op pad dus, een mooie rit via de scenic route door een fraai heuvellandschap. Onderweg koffie bij Hurunui Hotel, een 150 jaar oud hotel annex wijnboerderij waar men nu een soort familiepark van probeert te maken. Een combinatie die niet erg voor de hand ligt en het lukt dan ook nog niet erg. De gastheer/ober, gekleed in een flodderhemd, korte broek, kniekousen en bergschoenen, kwam als een volleerde boer onze bestelling opnemen. Even later bracht hij ons het menu, toch handig om te zien wat we allemaal niet besteld hadden. Nog even later een kleurrijk foldertje van zijn levenswerk, het familiepark. Nog weer even later kwam hij ons ophalen om ons twee opgezette possums te showen. Je ziet ze bij tietallen als langspeelplaten platgereden op het asfalt, maar nu dan toch ook in het “echt”. Nog weer even later stond hij aan onze tafel met een foto van zijn vierjarige kleinzoon die trots met twee zelf geschoten (!!) konijnen in de hand stond. Een beetje vreemd gebeuren, maar wel lekkere koffie. De middag hebben we doorgebracht met lezen, de camper uitmesten en alvast wat spulletjes inpakken. Onze laatste nacht in ons onderkomen van de afgelopen vier weken.
Geschreven door Janentrix