Kolibrie

Canada, Kinbasket Lake Resort

Eerst nog even over gisteravond. We kregen Annie, de park warden op bezoek. Ze nodigde ons uit om een presentatie bij te wonen over het werk van de wardens en rangers. Het verschil? Geen idee. Een indrukwekkende video met schitterende beelden van stoere kerels die achter bisons aan zitten, elanden van radio’s voorzien of bungelend onder een helikopter vrouwen met gebroken benen uit de middle of nowhere halen. En dat gedurende ongeveer een uur en in de barstende kou, het was kraakhelder. Aanvankelijk moesten we lachen om onze mede presentatiebezoekers. Ze kwamen met handschoenen en warme mutsen. Maar goed, dat lachen verging ons wel. Gelukkig was de presentatie vlak bij. Net achter het douche gebouw. Een wandeling van bijna 25 minuten !! En dan ben je vooral heel blij dat je je eigen douche hebt meegenomen. Vanochtend al vroeg uit de veren, want het was weer prachtig weer en we wilden de Icefields Parkway in omgekeerde richting, naar het zuiden dus, nog een keer doen. Eerst even tanken. Loopt er midden op het kruispunt een Elk met een groot gewei, sta je toch effe raar te kijken. Ik heb het steeds gehad over beren. Nou, ik kan melden dat we er vanmorgen een hebben gezien. Een prachtig exemplaar, zwart glanzend in de volle zon. En in de loop van de dag natuurlijk de overbekende Ground Squirrel (grondeekhoorn), de gewone Squirrel, herten, zowaar een eland en een stel dikhoorn schapen. Wat een natuur, je weet niet waar je kijken moet. We gaan vandaag overnachten op Kinbasket Lake Resort net buiten Golden. Op papier lekker rustig gelegen aan een meer, ongeveer tien minuten van de hoofdweg een zijweg op. Het bleek een onvervalste “dirtroad”. Het stof zat in onze oren! Na een praatje met de eigenaar……. “Tiger Woods is getrouwd met een Nederlandse….. is zij echt van koninklijke huize?” Túúúúúúrlijk antwoordde wij in koor, begon er een gezellig belletje te rinkelen. Dat bleek de Trans-Canadian Railway te zijn, loopt ongeveer 50 mtr achter ons door het bos. O ja, de Kolibrie. Aan het receptie gebouw hingen flesjes met een suikerwater oplossing. Daaromheen letterlijk een zwerm kolibries. Een schitterend gekleurde soort supermug. Schijnen elk jaar speciaal uit Brazilië over te komen. Weer wat geleerd. Ook heel bijzonder is dat het receptie gebouwtje twee ingangen heeft. Een op de begane grond, voor de zomer. En een op de eerste verdieping voor de winter. “Dat scheelt op hoop sneeuw ruimen”.

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.