Hè lekker het is weekend, dacht ik vanochtend en draaide me nog eens om. Een mager zonnetje en het zachte getik van een buitje op het dak van onze camper. Echt uitslaapweer dus. Het duurde even voor de realiteit tot mij doordrong. Zo’n eerste vakantieweek is altijd even wennen. En de wekker ook nog op half acht, want om 10.15 uur moesten we in het Wai-o-tapu park zijn. Dan wordt namelijk de Lady Knox geiser “ontstoken”. Daar zit even een verhaal aan. In het park stond ongeveer 100 jaar geleden een gevangenis. En in die tijd waren de sanitaire voorzieningen nog niet zoals nu. Kleding werd in een riviertje gewassen, maar de gevangenen hadden ontdekt dat het in een geiser veel beter ging. Ze gingen met zeep in het warme water aan de slag. En vervolgens moesten ze maken dat ze wegkwamen, want de zeep zorgde voor een heus spektakel. De Lady Knox geiser spoot dan water zo’n meter of 10 á 15 de lucht in. Sinds deze ontdekking wordt dit ritueel met regelmaat, in het zomerseizoen dagelijks, herhaald. Een ranger houdt een verhaal van een kwartier, zo krijg je tenminste nog iets waar voor je geld, en gooit ten slotte een blok zeep (erg milieu vriendelijke zeep, volgens de goede man) in de kratermond. Het ding moet dan even op gang komen, maar na een paar minuten wordt zelfs de meest vooringenomen Japanner enthousiast en klikt er vrolijk op los. Het resultaat van vandaag, een dampende waterkolom van slechts een paar meter; het had te weinig geregend, volgens de ranger. Al bij al een tamelijk grauwe dag vandaag. En daar zaten we zeker niet op te wachten, want we staan in Whakapapa Village in het Tongariro National Park. Het park van de grote vulkanen uit Lord of the Rings. Volledig in de mist dus. Het heeft weinig zin om met de stoeltjeslift naar boven te gaan. Jammer, jammer, morgen toch maar uitslapen dan?

Geschreven door Janentrix