Geheel in stijl begon de dag met sneeuw, eerst nog weinig, maar later steeds meer. Een stuk van onze route was afsloten vanwege de barre weersomstandigheden. De andere kant dus maar op. Al snel kwamen we een bison tegen. We besloten hem niet op de foto te zetten, “we zien er vandaag waarschijnlijk wel meer” en of dat klopte. We hebben ze in Hayden Valley in alle soorten en maten gezien, in een mooie groene valley met het zonnetje erop (‘s middags). Indianen op de achtergrond moet je er zelf even bij denken. Maar ook in de sneeuw dartelende kalveren. We komen langzaam aan in het vulkanisch meest actieve deel van Yellowstone. Overal om je heen zie je stoomwolken. Soms komt de stoom gewoon door het wegdek en vallen er hier en daar gaten. Daar worden dan netjes pylonen omheen gezet.

Het meest beroemde uitzicht van Yellowstone hebben ook wij, in navolging van vele tientallen miljoenen anderen, op foto en film gezet. De Upper- en Lower Falls van Yellowstone River in een diep uitgesleten canyon met heel veel kleur. En vervolgens ging het van het ene geiserplateau naar het volgende. De ene “mudhole” na de andere “hottub”. Dat zijn bellen blazende, pruttelende en blubberende moddergaten of met kristal helder en kokend heet water gevulde gaten. En alles wat daar tussen in zit. Op zich mooi om te zien als ze maar niet zo stonken. De lucht van rotte eieren heb ik nu, anderhalve dag later, nog in mijn neus. De “puffers” zijn het ergst. Die blazen geen bellen, maar blazen alleen stoom uit….. niet te harden. En dan vraagt Trix je ook nog om even in zo’n wolk te blijven staan, want dat is zo leuk voor de foto. Grrrrr. De zuurgraad verschilt bij al die dingen ook nog. De ene wolk zorgt ervoor dat je grijze jack plotseling blauw wordt terwijl een andere je rode baard grijs doet verkleuren. Ja hoor, na een aantal dagen op van die hele primitieve campgrounds begint m’n baard lekker door te komen, maar die kleur is even wennen 😉 . Het plan om te overnachten op Slough Creek Campground ging niet door. Bleek hartstikke vol, jammer want het zag er wel heel mooi uit, langs een riviertje. We moesten onze toevlucht nemen tot Tower Falls Campground. Een campinkje dat met ijzeren hand wordt geleid door een volunteer park ranger op leeftijd. Zijn hele camping was vol c.q. de plekken waren gereserveerd. Met moeite had ie nog net één plekje, waar eigenlijk een tentje hoorde te staan, maar ja gezien het weer…….. Later bleek de halve camping gewoon leeg te zijn, maar onze iets te directieve, in uniform gestoken machtswellusteling liet ons geen vrije keus. Vele nieuwkomers die ná ons aankwamen deelden ons “lot”.

Geschreven door Janentrix