Even de pindat bijwerken. Ik heb niet altijd bereik en moet zuinig zijn met de stroom op mijn telefoon.

Dinsdag 19 juli, Aktse

Vanmorgen vertrok ik om 6.40 uur naar de Skierfe, een berg van 1180 m hoog in het Sarek Nationaal Park. Het weer zag er goed uit. Het eerste stuk liep achter mijn hut via een stenig pad omhoog over de Kungsleden route verder. Een stuk hoger kwam de afslag naar de Skierfe. Er waren mooie, open stukken en in de verte zag je de Skierfe al liggen, 8 km verderop. Eén stukje was wel vermoeiend, het leek wel een beek! Veel water, stenen en modder, dus moest je van steen naar steen lopen. Gelukkig had ik mijn stokken! Het waaide harder in het open stuk, dus de jas ging aan maar de muggen waren weg. Dit was een gemakkelijk, mooi vlak stuk. Onderweg kwam ik een Amerikaan (in korte broek!) tegen die al terugkwam. Hij vertelde dat het pad verderop wat moeilijk te zien was en inderdaad, ik zag het pad af en toe niet. De route was ook niet gemarkeerd dus keek ik af en toe op mijn gps waar het pad wel op stond. Die had ik extra aangezet voor deze tocht. Verderop omhoog moest ik de steenmannetjes zoeken, want ook daar zag je het pad af en toe niet.

In 3 uur was ik boven, dus rond kwart voor 10 al! Even later kwam een Italiaans stel en een Nieuw-Zeelander. Het meisje maakte een foto van mij en ik van hen. Het uitzicht daarboven was geweldig! Ik zat even bij hen achter een rots uit de wind, het was er zo koud vanwege de stevige wind! Na een half uur ging ik naar beneden en mijn handen deden erg pijn van de kou. Even moest ik stoppen om ze warm te blazen. Ik had dunne handschoenen meegenomen maar die lagen in de hut.

Onderweg naar beneden kwam ik nogal wat mensen tegen die omhoog gingen. De wind was gelukkig niet meer zo koud en dus heb ik nog even gepauzeerd om wat te eten. Ik was alweer vroeg in de middag terug bij de hut. Ik ging kijken hoe het hout gehakt moest worden voor de kachel, maar ik snapte er niks van. Laat dat die kerels maar doen dacht ik. Een Duitser was gelukkig bezig met de kachel.

Het zou die avond druk zijn in de hutten. In mijn hut waren we met 7 personen, waarvan 4 in mijn slaapvertrek; een Duits stel en een Zweedse snurker bleek later die avond.
Om 18 uur weer even de sauna in en buiten koud afspoelen. Daarna eten met een blikje bier (5 euro) en op tijd naar bed.

Woensdag 20 juli

Die dag hoefde ik maar 8 km te lopen dus hoefde ik niet vroeg te vertrekken. Toen iedereen zijn ding had gedaan en weg was, ben ik opgestaan. Ik had nog roggebrood en kaas uit Jokkmokk en in Aktse had ik een tube smeerkaas gekocht. Het roggebrood vond ik erg droog.
Ik vertrok om 9.15 uur en de zon scheen. Het eerste stuk tot de afslag naar Skierfe was dus hetzelfde, daarna liep ik rechtdoor. Ik kwam weer op een plateau met mooie uitzichten en een frisse wind. Na 4 km kwam ik bij een paal met een bordje waarop stond dat je daar moest bellen om de boot te reserveren, want daarna had je geen bereik. Twee Zweedse jongens met een kleine hond stonden daar al en zij reserveerden voor ons alledrie om 14 uur. Ik kon dus rustig aan doen want ik had nog ruim 3 uur. Er kwam een steile afdaling maar gelukkig was dat maar een klein stukje! Ik ontmoette twee Indische meisjes uit Malmö en maakte een foto van hen en één van hen maakte er een van mij. Ruim op tijd was ik bij de boot en heb daar in een schuilhut gezeten vanwege de muggen. Ik heb er gegeten en gelezen in mijn dwarsligger. Het begon op een gegeven moment flink te regenen en de jongens die gebeld hadden, kwamen ook even binnen. Op de boot begon de bestuurster tegen mij te praten. Toen zei één van de jongens dat ik tyska (Duitse) was, ik zei" No! I am not tyska I am from the Netherlands!" De boottocht (45 euro, we waren buiten de vaste tijden van 9 en 17 uur, dan kost het 10 euro extra!) was erg mooi, het zwemvest lekker warm. Ze had haar kleine zoontje bij zich, die trok twee keer aan de rem zodat twee meisjes die voor me zaten, bijna naar voren vielen!

Sitojaure lag vlakbij de plaats waar de boot aankwam. Ik was er tegen drie uur ongeveer. Het bestond uit één gebouw met een grote gemeenschappelijke ruimte en een gang met links en rechts 2-persoons- en 4-persoonskamers. Aan het einde van de gang kon je je achter een gordijn wassen uit een kom. Dan moest je wel eerst water uit de gemeenschappelijke ruimte halen en dat daar ook weggooien in de emmer voor afvalwater. Geen electriciteit en geen waterleidingen in de hut.
Ik had een 2-persoonskamer die ik deelde met de Nederlander die ik eerder al gezien had. Gelukkig snurkte hij niet!

Aktse 570 m
Sitojaure 640 m
Afstand 8,3 km
Boot 3,6 km

Donderdag 21 juli

's Morgens regende het flink. Mijn brood was op, dus at ik 3 repen met koffie.
Ik heb gewacht en ben pas om kwart voor 10 vertrokken. De Nederlander zou nog later vertrekken want hij had een goede weersvoorspellingsapp en wist dus precies wanneer het minder zou gaan regenen.

Het was een gemakkelijke tocht maar door de regen geen uitzichten. Vanaf 12 uur werd het min of meer droog. Ik zocht een plekje van het pad af achter een rots om toch maar eindelijk eens mijn gasbrander uit te proberen. Die repen vulden niet echt; ik had om half 11 alweer honger en at nog een nuts tegen 11 uur.
In mijn beker kon ik het water afmeten. Ik deed het gas aan en het ging meteen heel hard maar ik zag geen vlammen. Gauw terugdraaien, pannetje erop, maar het ding stond niet helemaal recht dus het pannetje gleed eraf en de helft van het water ging eruit. Opnieuw dus. Toen ging alles goed. Heerlijke cashew nasi gegeten!

Verder op weg over hier en daar de bekende planken. Die begonnen al te rotten en sommigen waren al doormidden geknakt. Nieuwe planken lagen klaar om de boel weer goed te maken. In ieder geval zakte op een gegeven moment de linkerplank wat door zodat ik met mijn schoen in het water stond en daarna gleed ik uit en viel op mijn linkerzij in het water! Gelukkig had ik een hardshellbroek aan maar het water liep gewoon door de linkermouw van mijn jas. Dat was niet zo fijn maar ik had geluk want de zon kwam door en het was niet koud. Ik kreeg ook weer de mooie vergezichten terug.
Ik had die dag meer mensen gezien. Ik kwam er verschillende tegen en achter mij zag ik er ook lopen. Onderweg nog een keer gerust en water gedronken (die nasi was een beetje pittig) en rond 16 uur was ik in Saltoluokta. Een bergstation met stroom, waterleidingen en normaal eten. Het kamertje dat ik kreeg, zag er hetzelfde uit als in de andere hutten, maar ineens was er weer een lichtschakelaar en een wc en douche op de gang. Ik ging snel naar de sauna en heb me daar ook eindelijk mijn haren kunnen wassen. Daarna nog gauw wat kleren gewassen want om half 6 moest je eten (had ik gereserveerd). Ik was op tijd en kocht een groot blik bier in de winkel want ik had dorst! Toen stond iedereen in de rij en kreeg een plaats toegewezen. Ik zat bij een Nederlandse jongen en drie Zweden, althans, een Colombiaanse Zweed. Deze Nederlander had de Crest Trail in Amerika gelopen en is 5 en een halve maand weggeweest. Ook is hij in Nepal geweest en ik weet niet meer waar overal nog meer. Hij was nu met de tent en deed een andere tocht hier. Hij was nu klaar en het weer viel hem tegen.

Het eten was lekker. De bijgerechten mocht je opscheppen zo vaak je wilde en ik kreeg een lekker toetje. De koffie was ook inbegrepen. Ik had één glas rode wijn bij het eten; hele lekkere Italiaanse en heel duur (12 euro!).

Ik ging daarna nog wat boodschappen doen, o.a. knäckebrod voor onderweg en nutella! (2 kleine kuipjes). Daarna terug en in de gemeenschappelijke ruimte Pindat bijgewerkt. Het was 22.10 uur en buiten nog helemaal licht.

Geschreven door Doro