Er zou nog een jongen overnachten op onze kamer; We hadden hem niet gezien. Vreemd! We hadden de avond ervoor wel een jongen met een meisje gezien toen we beneden zaten. Hij vroeg toen of alles oké was en ging toen weer. Op onze kamer lagen een paar kleren en fietshelm van de jongen. Mysterieus......

Het ontbijt deze ochtend was weer in een barretje, zoals veel Italianen doen, cappuccino met croissant. Daarna gingen we op weg, een oud vrouwtje vroeg waar we vandaan kwamen en zei "Auguri, buon camino!"

Onderweg in Fornovo, na 10 kilometer ongeveer, bezichtigden we een kerk, de Santa Maria Assunta, één van de oudste kerken van het district Parma, met mooie sculpturen, o.a. het beeld aan de voorgevel van de pelgrim met 7 sleutels om zijn middel. Dit waren de sleutels van de belangrijkste basilieken van Rome. Bij deze kerk werd vroeger in de 9de eeuw een veranda aangebouwd om pelgrims op weg naar Rome te herbergen.
In dit plaatsje dronken we cappuccino vlakbij de kerk. Daarna ging Els op zoek naar een farmacia voor gel inlegzolen. Normaal zagen we in elk plaatsje, groot of klein, wel een apotheek. Nu ze er een nodig had, moest ze ernaar zoeken.

De route door de Apennijnen was mooi, soms wat veel asfaltwegen maar met mooie uitzichten op het laaggebergte. Een paar kilometer vóór Sivizzano zagen we het Vlaamse stel dat we gisteren gezien hadden. Het bleek dat ze toch in de buurt van Medesano hadden overnacht. Zij hadden nu een kamer bij een "agriturismo". Ze nodigden ons uit in de tuin, we kregen net als zij koffie van de gastvrouw. Zij liepen een gedeelte van de Via Francigena met bagagevervoer en geregelde overnachtingen.

Na 20 kilometer waren we bij het ostello van de parrochia Santa Margherita; het is een mooi, oud pelgrimsonderkomen in een gewelfde kelder, zonder telefonisch bereik en zonder wifi, zoals het vroeger was. Het wasje moesten we buiten doen met koud water en voor de ruimte met douche en wc, die er overigens prima uitzag, moest je buitenom lopen. Er was nog een Fransman uit Toulouse, hij was thuis begonnen 40 dagen geleden en hoopte 1 oktober in Rome te zijn. Verder kwam er nog een Pools stel.

Sivizzano was een gehucht, het lijkt wel of de tijd er stil had gestaan. Er was gelukkig een bar/restaurant. Voor alle zekerheid hadden we in Fornovo extra brood, kaas, yoghurt en water gekocht voor het geval dat het restaurant dicht zou zijn. In de gids stond namelijk dat er na Fornovo geen winkels meer zouden zijn. We hoorden van de vrouw van ons ostello dat er toch een winkeltje was!

Het restaurant bleek open te zijn. Op aanraden van de vrouw van het ostello gingen we reserveren. We zagen er 's avonds de Vlamingen, de Polen (de Fransman ging zelf koken) en drie Engelsen die met de fiets de Via Francigena deden. Het eten was erg lekker; Els gaf dan ook zo'n fooi uit de pot dat de ogen van de serveerster bijna uit haar oogkassen vielen!

Geschreven door Doro