Omdat we in Vetralla pas om 4 uur in het appartement konden, vertrokken we, na een ontbijt met warm gemaakte croissants met kaas, een gekookt eitje, perensap en cappuccino, pas om kwart voor 9. Al gauw zagen we verschillende pelgrims waaronder ook weer Hans en Richard. We kregen een stukje mooie weg met aan weerskanten hoge wanden van tufsteen, heel apart. Daarna een minder mooi pad langs de autoweg naar Rome. Gelukkig duurde dat niet al te lang en liepen we over rustige landweggetjes en bospaadjes. We hadden alweer mooi weer, het is de laatste tijd weer echt boffen wat dat betreft, maar september was voor Italiaanse begrippen een paar graden te koud vertelde ons laatst iemand.

Onderweg had iemand vóór ons een trui verloren, Els nam hem mee in de hoop de trui weer terug te kunnen geven.
We kwamen tegen 2 uur aan in Vetralla na ongeveer 17 kilometer. Hans en Richard zaten op een terras, we gingen erbij zitten. We bestelden cappuccino maar die kwam niet, we zochten een andere bar op en Hans en Richard moesten nog 3 kilometer verder lopen. Onderweg naar het appartement bond Els de trui vast aan een kruis op de route, de volgende dag zouden we zien of de eigenaar zijn of haar trui weer terug had. We waren benieuwd.
Omdat wij de volgende dag weer een rustdag zouden hebben (we moesten tijd rekken om pas de 10de in Rome aan te komen), zouden we Hans en Richard waarschijnlijk niet meer zien. Misschien in Rome?

Ons appartement was keurig; op de begane grond een keuken, slaapkamer en badkamer. We konden ook buiten zitten. De Coop lag zowat naast de deur, we konden weer eens zelf koken.

Geschreven door Doro