We liepen deze dag over mooie bospaden. Tot onze verbazing zagen we geen pelgrims; het was erg stil. Onderweg zagen we veel hazelnootbomen, Els noemde ze ook wel "nutellabomen".
We pauzeerden in Capranica waar we net op tijd waren om brood te kopen voor de lunch, het was namelijk 12 uur geweest en 's middags gaan de winkels in Italië een paar uur dicht. We dronken eerst een cappuccino, daarna gingen we lunchen op een muurtje.
Het stuk wat erna kwam was erg mooi, het ging door een natuurgebied; kronkelende smalle paadjes door een mooi bos met een riviertje erlangs. We staken houten bruggetjes over en er waren soms watervalletjes. Opeens liep er op het pad voor ons zomaar een paard! Later in Sutri zagen we twee Australische vrouwen die vertelden dat het paard achter hen aan was gegaan en dat ze hard moesten wegrennen!
De dag ervoor had het VVV ons verblijf geregeld, het lag 3 kilometer van Sutri af in Colle Diana. Ze hadden ons proberen uit te leggen dat we in Sutri die vrouw van het onderkomen moesten bellen, zij zou ons dan naar het onderkomen brengen met de auto. We hadden het niet goed begrepen en liepen de 3 kilometer er naartoe. We hadden toen ruim 26 kilometer gelopen.
Het verblijf is een pelgrimsonderkomen met 5 bedden, een bank, tafel en stoelen en aanrecht met fornuis en alles. Dit is één ruimte, verder is er een badkamer. We waren alleen, dat was wel lekker. De vrouw heeft dit onderkomen pas een maand en vroeg of wij dit door konden geven aan pelgrims en toeristen. Blij vertelde ze even later dat de volgende dag zes pelgrims zouden komen. Ze vroeg 20 euro per persoon inclusief ontbijt.
's Avonds was er gelukkig een pizzeria in de buurt.
Geschreven door Doro