Deze dag hadden we weer een rustdag omdat de twee collega's van Els zouden komen. Lucca was een handig punt om af te spreken. Bovendien was het een mooie stad.

Toen we een winkel zochten, kwamen we Richard en Hans tegen, ze hadden twee rustdagen gehad. Ze hadden Luc ca bezichtigd en de volgende dag waren ze naar Pisa gegaan met de trein.

We liepen gedeeltelijk over de ruim 4 kilometer lange stadsmuur en hadden uitzicht over de stad. We bezichtigden de San Michele, met een prachtige voorgevel in Pisaans-Romaanse stijl. Deze kerk bestond al in de achtste eeuw. Niet veel later werd er een "hospitale" bijgebouwd om pelgrims op de Via Francigena op te vangen. Eén van deze pelgrims was San Davino Armeno, geboren in de elfde eeuw in Armenië. Hij gaf al zijn bezittingen aan de armen en ging als pelgrim naat Jeruzalem, Rome en Santiago de Compostella. Op de terugweg verbleef hij in het "hospitale" van Lucca. Hij bleef in Lucca tot zijn dood. Zijn graf werd later verplaatst van het kerkhof naar de kerk vanwege wonderen die aan hem waren toegekend. Zijn relikwieën liggen onder het altaar. Elk jaar op 3 juni komen gelovigen om hem te eren.
De kerk zoals hij er nu uitziet, werd herbouwd in de tweede helft van de 11de eeuw onder paus Alexander II, bisschop van Lucca. De façade was eind 14de eeuw klaar.

We gingen naar het "anfiteatro romano" uit de eerste of tweede eeuw v. Chr. en zagen dat ze er woningen van hadden gemaakt. Het eigenlijke amfitheater lag 3 meter lager. Aan de binnenkant lag een gezellig plein. Je kon aan de buitenkant nog af en toe resten zien uit die tijd.

De kathedraal, gewijd aan Sint Maarten, was gebouwd in de 11de tot 13de eeuw met wit en grijs marmer in Gotische stijl. Op een pilaar bij de ingang staat een labyrint uit de 12de of 13de eeuw afgebeeld met de volgende tekst:"Dit is het labyrint dat Daedalus van Kreta bouwde, allen die hier binnentraden verdwaalden, behalve Theseus, dankzij de draad van Ariadne".

We slenterden nog langs marktjes waar Els vlinderoorbellen kocht. Daarna wilden we wel weer ergens even gaan zitten.
Om kwart over 6 waren de collega's van Els op het station; Angelique en Lili. We haalden hen af van het station en aten samen in de buurt van het ostello.

Geschreven door Doro