De dag ervoor hadden we van alles gewassen in de wasmachine, maar bijna niks was droog, we liepen daarna in ons hempje om 8 uur weg. Het was ongeveer 10 graden, iedereen liep in warme jassen over straat. Gelukkig scheen de zon en werd het zelfs best warm.
We liepen een tijd over een bergrug, heel mooi. We zagen steeds Radicofani links van ons liggen, op een top. Wij hadden de alternatieve route genomen, dus niet de originele naar Radicofani.
Er waren maar geen bankjes, toen pauzeerden we ergens bij een riviertje, zittend op de grond op stenen. De eerste bar kwam na 14 kilometer. We hingen onze nog natte was over stoelen in de zon op het terras, maar toen kwamen er twee Italianen en moesten we onze was verplaatsen (onder andere een onderbroek van mij, die heb ik maar in de rugzak gestopt). Het waren twee aardige mannen die ons een cappuccino aanboden. Ze woonden in de buurt, hadden een boerderij met schapen en kwamen van Sardinië. We kregen ook nog vers stokbrood van hen!

Onze lunchpauze namen we bij een picknickbank in de voortuin van een huis waar niemand was; het verse stokbrood met kaas, komkommer en een gekookt eitje. Daarna liepen we een hele tijd langs de Via Cassia, een rijksweg, niet zo mooi. We verlieten de provincie Toscane en kwamen nu in Lazio, de provincie waar Rome in ligt. We zagen even later Hans en Richard voor ons uit lopen maar wij gingen toen nog even een pauze houden bij een barretje waar ik heerlijk op een ligstoel kon liggen; schoenen en sokken uit.

We liepen Aquapendente binnen via een pad met vervallen schuurtjes of zoiets. De bed & breakfast waar we om kwart voor 5 na 28 kilometer aankwamen, bevond zich een aardig eind buiten het centrum. We hadden een mooie kamer en werden 's avonds door Giovanni naar de stad gebracht om te eten en weer opgehaald. Bij "Il Borgo" aten we een pelgrimsmenu voor 10 euro. Ik had bruschetta met tomaat, daarna een lekkere pizza. Vooraf kregen we ieder twee stukjes gefrituurde pompoen. Het was veel, ik kreeg de pizza niet op.
In het restaurant zat een pelgrim die we laatst in het ostello in San Quirico d'Orcia hadden gezien. Het was een Zwitser. Hij vertelde dat hij laatst in een bar door een hond (ik geloof een herdershond) was aangevallen toen hij naar de wc ging. Hij werd in zijn arm gebeten maar gelukkig was hij niet gewond. De arme man is nu bang voor honden.

Geschreven door Doro