Ongeveer 10km ten noordoosten van Kubaisi ligt het oosters-orthodox Gelatiklooster uit begin twaalfde eeuw. Koning David de Bouwer liet dit complex bouwen, de totale bouw duurde tot in de 17de eeuw. De belangrijkste kerk, de Kathedraal van de Maagd, heeft prachtige fresco's uit de 16de en 17de eeuw. Belangrijk onderdeel van dit complex is de Gelati-academie, waar de beste Georgische wetenschappers, theologen en filosofen werkten. Behalve studenten kregen kinderen er ook les. De Academie is nog niet zo heel lang geleden gerestaureerd.

De oorspronkelijke toegangspoort ligt in het zuiden. Hier ligt ook het graf van David de Bouwer (1089-1125). Hij wilde dat zo veel mogelijk Georgiërs over zijn graf zouden lopen als teken van eer en trots jegens zijn vaderland.
Verder liggen er nog twee kerkjes; de Sint Gregoriuskerk en de Sint Nicolaaskerk.
Het Gelatiklooster staat op de Werelderfgoedlijst.

Op de terugweg naar Kubaisi bezochten we het Monsametaklooster uit de achtste eeuw. Het werd gebouwd als eerbewijs aan de gebroeders Davit en Konstantin Mkheidze (hertogen). Ze werden door de Arabieren vermoord omdat ze zich niet tot de islam wilden bekeren. Het klooster ligt op een klif, je hebt er een mooi uitzicht.

Toen we terugliepen richting onze bus, zag ik schattige, kleine puppies. Overigens zien we vaker zwerfhonden. Als ze een plastic voorwerp in hun oor hebben, is dat een teken dat ze gecastreerd of gesteriliseerd zijn. De zwerfhonden zijn helemaal niet agressief, soms lopen ze een stukje met je mee alsof ze op zoek zijn naar een baasje.

Tussen de middag hebben we ons af laten zetten in het centrum bij de fontein. Onze arme gids was ziek; hij had iets verkeerds gegeten. Overigens had Wim ook een aantal dagen last gehad van diarree en ik had het 's morgens ook een beetje. Misschien dat we de koriander niet gewend waren, dat zit hier veel in het eten, maar het zal wel gewenning zijn. Leny vond de koriander heerlijk, Wim en ik vonden het te overheersend. Ik vond ook dat ze veel zout gebruikten, vooral als je 's morgens een spiegelei kreeg. Ook de katchapuri was tamelijk zout (maar toch lekker), dat kwam door de soort kaas die erin zat leek me.

We lunchten uitgebreid terwijl het buiten onweerde. Na de lunch kocht ik 2 jurkjes bij een kraampje in de armoedige buurt. Leny kocht er ook een. Spotgoedkoop. Kinderarbeid in China? Later kocht ik er nog een.
Omdat we bijna elke dag naar een kerk of klooster gingen, moest ik steeds een jurk aan (ze hebben ook niet graag dat vrouwen met een lange broek aan de kerk ingaan). Ik had maar één jurk bij me!

We liepen daarna terug naar het hotel. De dag ervoor had ik het een en ander gewassen, dat hing in de badkamer maar was nog lang niet droog! Van Leny leende ik de föhn en stond ik een tijdje de kleren te föhnen.

Het eten dat 's avonds op tafel kwam, was steeds bijna hetzelfde maar wel lekker. We begonnen met een soort groentesoep, maar er stonden al allerlei gerechten klaar; aubergine met een walnotensaus, aardappelpuree met champignons, rauwkost waar ook weer die koriander door zat, Georgisch brood, tomaat en komkommer en na de soep werden er meestal gevulde paprika's met gehakt gebracht, kippenpoten en gestoofd rundvlees waar kruidnagel bij zat, één keer vis. Als toetje fruit. Zo was het in dit hotel waar we drie nachten verbleven.

's Avonds zaten we op het grote balkon met wat rode wijn. Er was vuurwerk te zien in de stad.

Geschreven door Doro