Omdat het steeds best warm werd sinds we in Italië waren, besloten we om maar eens eerder te vertrekken. Na een cappuccino en een croissantje in een bar, waren we om 8 uur op pad.

Vandaag liepen we vaak over mooie bospaadjes, soms langs mooie watervallen; we zitten namelijk nog steeds in de bergen.
We passeerden ook enkele ruïnes van kastelen en enkele kerken. Ook zagen we verlaten huizen, ingenomen door de natuur. Onderweg passeerden we ook een dorpje met huisjes uitgehouwen in de rotsen, helaas liepen we net iets te laag waardoor we ze niet konden zien. Bij de kerk in Montjovet hadden we een heerlijk lunchpauzeplaatsje in de schaduw waar ik voor het eerst mijn aluminium isolatiematje uitrolde.

De route stond meestal goed aangegeven met gele bordjes of rood/wit. Eén keer was het twijfelachtig; het leek of de route naar beneden stond aangegeven. Mijn gps wilde boven blijven. We besloten omlaag te gaan, best steil. Helaas moesten we toch terug omhoog!
De route van Els ging de laatste dagen anders, meer onderlangs bij de rivier, maar blijkbaar waren er meerdere routes mogelijk. Zo volgden we na onze pauze de bordjes. Dit keer wilde mijn route ook naar beneden. We dachten dat als we de bordjes volgden, we dan hoog zouden blijven maar het was pittig af en toe; stijgen (soms steil) en dan weer dalen (ook soms steil) en dit ging maar door. Als je alle klimmetjes optelde, hadden we deze dag volgens mijn gps 900 meter geklommen! De route was wel heel mooi, smalle paadjes, soms door het bos, dan weer met mooi uitzicht.

We kwamen om 4 uur aan bij de jeugdherberg in Verrès. We hadden ongeveer 19 km gelopen. Er was mogelijkheid om in de jeugdherberg een maaltijd te krijgen om half 8. Daar maakten we gebruik van. We kregen eerst een pasta, daarna een karbonade met salade. Els durfde te zeggen dat we vegetariërs waren. Toen kregen we lekkere stukjes gebakken aubergine. We dronken er heerlijke wijn uit de Aostavallei bij.

Geschreven door Doro