Napoleon is rond 1800 met een leger van 40.000 manschappen over de Bernardpas getrokken. We zagen dat op een schild staan. Vreemd genoeg zagen we nergens staan dat Hannibal met zijn olifanten en Romeins leger ook over die pas is gereisd.

's Morgens om 7.27 uur ging de wekker af op de mobiele van Els; een zacht, bescheiden muziekje, 3 minuten later klonk er door luidsprekers op de gang vrij hard een vrolijk panfluitmuziekje, Els had de wekker niet hoeven zetten!
Het ontbijt was om 8 uur, we zaten weer op dezelfde plaatsen als bij het avondeten de dag ervoor, dus weer naast dezelfde mensen. De Engelsman was die dag jarig en had een mooie, zonnige wandeldag in het vooruitzicht. Er was brood met banaan/kiwi jam en abrikozenjam. Eten wat de pot schaft, thuis eet ik nooit jam, maar het smaakte wel. Verder was er koffie, warme melk en thee. Iedereen was snel klaar dus wij ook.

We vertrokken vóór 9 uur, het was nog geen 10 graden en ik had blote benen. Eerst kwamen we langs het standbeeld van Sint Bernardus. De zon scheen en het werd snel lekker weer. Onderweg zagen we weer Alpenmarmotten en mooie panorama's, ik had alleen meer besneeuwde bergtoppen verwacht daarboven.

De route was gemakkelijk, steeds maar dalen. We kwamen door oude middeleeuwse dorpjes en hebben onderweg een heerlijke Italiaanse cappuccino gedronken. Deze kostte slechts 1 euro 20 per stuk (in Zwitserland betaalden we 3 francs 50, ongeveer 3 euro voor één cappuccino).

We kwamen om half 3 ongeveer aan in Echevennoz en we hadden 15,5 km gelopen. We zaten op ongeveer 1275 meter hoogte. Het pelgrimsverblijf bestond uit een ruimte met een tweepersoonsbed en vier eenpersoonsbedden en nog een kamer met bedden. In onze kamer was er behalve ons nog een Italiaan. We moesten ons melden bij een trattoria waar we ook avondeten kregen; eerst groentesoep met brood, daarna pasta en toen kippenpoten met boontjes. Het was een stevige maaltijd!

Geschreven door Doro