's Morgens na het ontbijt probeerden we telefonisch ons onderkomen voor de avond in Nus te regelen maar het lukte niet. Een paar keer kreeg ik te horen dat het nummer niet klopte en een keer heb ik de voicemail in het Frans ingesproken. We vertrokken toen maar en zouden ter plekke bij de paters aanbellen.

Voor de overnachtingen bij de nonnen moesten we een vrije gave geven. We betaalden 50 euro, meer zat er ook niet meer in de pot.

De route ging in het begin over asfaltwegen, niet zo mooi, maar toch met mooi uitzicht op de bergen en het dal. Het werd al gauw warm en de rugzak zat niet lekker bij mijn rechterschouder. Ik vond hem weer zwaar!

Bij een kasteel waar je niet in kon, hadden we even gepauzeerd in de schaduw. Het stuk vóór het kasteel vond ik wel mooi. Een mooi paadje door het bos, lekker in de schaduw, met een kabbelend stroompje ernaast.
Vóór Nus, onze eindbestemming voor vandaag, lag nog een kasteel, maar daar liepen we niet langs. We gingen bij de paters langs om te vragen voor een overnachting maar ze hadden helaas geen plaats voor ons. Uiteindelijk hadden we een hotelletje met zwembad gevonden. 's Middags zochten we daar nog even verkoeling want het was alweer bijna 30 graden. Het water was ijskoud.

Nus is een klein plaatsje, omringd door bergen. 's Avonds vonden we een barretje waar ik een lekker Weizenbier had gedronken. Daarna aten we een lekkere salade met brood op een mooie, historische binnenplaats.

We hadden deze dag ongeveer 15 km gelopen.

Geschreven door Doro