Bij het ontbijt vanmorgen kregen we weer eens normaal brood. Ook waren er weer koekjes en lekker gebak. Achteraf maar goed dat ik een stuk van dat gebak had genomen!
We vertrokken we al om 8 uur. De man van het agriturismo zei dat het tot 5 uur droog zou blijven, maar het begon al meteen te regenen toen we vertrokken, van die miezerregen. Die man had overigens aangeboden om ons een stuk te brengen, we zaten wat van de route af, maar we hebben zijn aanbod afgeslagen.

Al snel zagen we twee schattige puppies, één van hen wilde met ons mee, de andere bleef braaf waar hij hoorde. Volgens mij hebben we de moeder ook gezien. Het was moeilijk om hem terug te sturen, hij kwam steeds terug naar ons. Met moeite kwamen we er van af. Ik vond het wel zielig toen ik hem met mijn voet wegduwde. Hij jankte. We naderden een drukke weg, veel te gevaarlijk voor een pup! Gelukkig waren we toen van hem af.

Heel af en toe was het even droog en dan begon het weer te regenen. Aan het begin zagen we een barretje, maar dat was te snel. Onderweg stopte een man met de auto, hij bood ons een lift aan maar we maakten er geen gebruik van. Het regende toen niet zo hard. Later helaas wel.
We liepen door het rivierdal van de Volturno met uitzicht op de zuidelijke Apennijnen, het was mooi, jammer dat het zo nat was! Onderweg moesten we even zoeken; de route ging dwars door een nat korenveld; we kregen natte voeten!
Later wilden we bij een boerderij schuilen, er was een schuur met buffel-mozzarella-koeien die we wilden fotograferen. Ineens kwam er een hond, en daarna nog vier. We gingen maar gauw verder! Een vrouw riep ze terug maar erg goed luisterden de honden niet. Het valt me zowiezo de laatste dagen op dat de hekken vaker open staan.

We kwamen niet meer door een plaatsje tot Alife, het eindpunt. Het weer was te slecht om buiten te eten of ergens te zitten, dus liepen we maar door totdat we in Alife een uithangbord zagen met "pizza a pranzo" dat volgens mij betekent dat je kunt lunchen met pizza. Helaas kon dat niet, we bestelden cappuccino. De vrouw vertelde dat er geen restaurants open waren rond die tijd (15.30 uur ongeveer) in Alife en dat de winkel die ernaast lag, de Conad, om 4 uur open zou gaan. Ze had medelijden met ons en bracht wat lekkere knabbeltjes.

Ons B&B lag een stuk buiten Alife. Het zou nog ruim één uur lopen zijn. Het begon harder te regenen en we doken maar weer een bar in. Ik vroeg aan de man achter de bar of hij een taxi wilde bellen voor ons. Hij zei dat daar geen taxi's reden maar hij zou ons zelf brengen. Onderweg stopte hij ergens, nam een pakket geldbriefjes van 50 en 20, begon te bellen en daarna te appen. We moesten wachten totdat die andere auto kwam. Onze chauffeur stapte uit en sprak een tijdje met die andere man. Vreemd allemaal. Daarna bracht hij ons naar de B&B.

We hebben twee verdiepingen met boven het bed. Ik heb me snel warm gedoucht. 's Avonds werden we naar het centrum gebracht om iets te eten. Veel was er niet. We vonden een soort snackbar-pizzeria, zoals bij ons de frietkraam. Je kon er zitten en goedkoop eten en drinken. Daarna werden we weer opgehaald.Moe en voldaan het bed in!

Afstand: 34km
Overnachting: B&B Gelsomino in de buurt van Alife

Geschreven door Doro