We reden vandaag naar het noorden over de Georgische militaire weg, de enige verbindingsweg tussen Rusland en Armenië dwars over de bergen. Hij bestond al vanaf de eerste eeuw voor Christus. Vanwege politieke spanningen was de grensovergang jarenlang gesloten, maar sinds een paar jaar weer open. De verharde weg is in de 19de eeuw door de Russen aangelegd om er troepen over te kunnen vervoeren.
We zagen regelmatig koeien langs de weg lopen. Onise vertelde dat ze dat deden omdat voorbijrijdende auto's ervoor zorgden dat de vliegen die op de koeien zaten dan weg vlogen.

Onderweg stopten we bij het 17de eeuwse Ananoeri-klooster bij het Zhinvali-stuwmeer, prachtig gelegen! We hebben er de Hemelvaartkerk met mooie fresco's bekeken. Ook stopten we bij rotsen met ijzerhoudend water (sulfaat) waar je met je blote voeten overheen kon lopen. Maarten heeft er zijn fles gevuld met dat water.Toen we verder reden, zagen we steeds meer koeien midden op de weg. De koeien genieten blijkbaar van een onbegrensde vrijheid; ik zag nergens afgezette weilanden. We reden door Goedaoeri, een van de twee bekendste Georgische wintersportplaatsen, aangelegd door Oostenrijkers. Daarna passeerden we de Jvari pas, 2379m hoog.
We eindigden onze rit in het dorp Stepantsminda, vroeger Kazbegi geheten, genoemd naar de dichter Aleksandr Kazbegi (1848-1893) die hier geboren was. We zaten nu niet meer zo ver van de grens met Rusland. Hier gingen we in een klein, leuk houten restaurantje iets eten, o.a.iets typisch Georgisch: Chinkali, een soort kleine zakjes deeg met vlees en jus er in, niet zo mijn ding. We hadden wat sla, rijst en spinazië vooraf, de smaak van koriander overheerste naar mijn smaak teveel.

Na de lunch gingen we met een ander busje, een soort Jeep, omhoog naar de 14de eeuwse Tsminda Sameba kerk in Gergeti. Het ligt op 2170m hoogte en je hebt er een prachtig uitzicht op de bergen! De weg er naar toe met de Jeep was een hele belevenis! Onverharde weg met kuilen en stenen en tegenliggers! Het was een flink geschud in die wagen!

De overnachting hadden we in een soort eenvoudig appartement met verschillende kamers en een gemeenschappelijke ruimte. De kamers hadden allemaal een eigen badkamer met wc.
's Avonds aten we in een soort kantine dat bij dat complex hoorde allerlei Georgische gerechtjes, te beginnen met Oekraïnse groentesoep; borsjtsj genaamd. Wat de gerechtjes betreft, zie foto. De koriander kon je weer duidelijk proeven.

Na het eten gingen we naar het centrum van Stepantsminda en dronken we nog wat op een terras. Onderweg zag ik armoedige huizen en mooie bergen waaronder de Caucasusberg van zo'n 5000m hoogte en ook het hoger gelegen kerkje van Gergeti dat we die middag bezocht hadden.
Op het terras werd het druk; er was een scherm opgesteld voor het WK voetballen; België-Frankrijk, halve finale. Het werd fris en we vertrokken vlak voor de pauze, het was toen nog 0-0.

Geschreven door Doro