We wilden naar Nimbin, een stadje dat is blijven steken in de hippie tijd en waar de strijd voor legalisering van marihuana nog steeds doorgaat.
Het zou een leuke Dtour van onze oorspronkelijke route worden dus we gingen vol goede moed op pad om na 10 km voor een wegopbreking te staan.
Ook daar stond een bord Dtour, er wordt in Lismore aan het spoor gewerkt waar een gedeelte echt oud is, maar verder geen pijlen of aanwijzingen hoe dan te rijden en we kwamen heel wat viaductjes tegen waar we niet onder door pasten.
We zijn er gekomen maar het was ondertussen wel middag.

Terug naar de kust, we rijden door het Nightcap national park, een weggetje waarvan wij dan zeggen ‘ we hebben er weer eentje gevonden’
Dat houdt in dat het kan, het past maar dan ook wel netaan!
Maar altijd is het voor Piet leuk en voor mij de kilometers billen knijpen waard, zo ook hier, een prachtige natuurgebied.

We komen bij Byron Bay weer aan de kust en het hippie gevoel proberen ze hier ook vast te houden en uit te buiten. Een drukke badplaats met mooie stranden.
Dat is hier zo mooi in New South Wales, er zijn zoveel prachtige stranden waar geen gevaarlijke kwalletjes of krokodillen zitten! Nergens is het druk op het strand, er is strand genoeg!
Hebben wij in Nederland 100.000 meter strand en delen we dat met 17.000.000 mensen, hier is 17.000.000 meter strand voor 100.000 mensen. Bij wijze van spreke dan natuurlijk maar zo rustig ziet het er op alle stranden, ook in de badplaatsen, wel uit.

Bij South West Rocks sloegen we af naar Trail Bay Gaol.
In 1874 besluit de overheid dat hier een veilige haven moet komen voor schepen in nood en wat jaren later komen er gevangenen om de bouw te realiseren
Om de gevangenen te herbergen werd deze plaats op eenzame hoogte gebouwd maar in 1903 weer gestopt.
Het bleek te gevaarlijk om daar een haven te maken en de werkzaamheden werden ook steeds door de harde stormen die hier kunnen woeden, weer vernield.
De haven kwam niet, de gevangenen werden weer overgebracht en het gebouw kwam leeg te staan.
Tot in de eerste wereldoorlog werd bedacht dat dit een mooie plek was om ‘gevaarlijke Duitsers’ op te sluiten. Overdag konden ze vrij rond lopen en sommigen mochten zelfs de poort uit
Voor zover bekend heeft er nooit iemand geprobeerd te ontsnappen.
En nu is het dus een museum met prachtig uitzicht over de oceaan waar op dit moment de walvistrek in volle gang is.

Heel mooi om te zien, waar je ook kijkt langs de hele kust zien we walvissen spuiten. Het zijn de moeders die op weg naar Antartica hun kalf leren hoe je adem haalt boven water.

We slapen nog een nachtje aan Lake Wallis waar we een prachtig rustig plekje hebben en dan gaan we door naar Sydney, eerder als gepland maar we gaan de garage van Jucy maar weer eens opzoeken, we hebben geen stroom meer in de camper.

Eén en ander is gereset en met een nieuwe kabel zoeken we vervroegd de camping op waar we op Judy wachten en dat wachten doen we vandaag binnen in de camper met de airco aan.
Je zou zeggen het is weer dat de mussen van het dak vallen, hier zien we een duif die de hele dag op het dak een streepje schaduw onder een antenne zoekt.
Morgen wordt het beter en komt Judy aan!

Geschreven door RondjeChina