Een stukje gingen we door de outback van Queensland, een voorproefje van wat er nog komen gaat.
Zand en stof en overnachten achter een hotel waar je als vergoeding wordt verwacht voor het diner.
Kip die van de botjes afrolt met friet en sla zoals je het kan verwachten in dit gebied, het smaakte prima.

De volgende stop was Rockhampton, een stadje aan de kust, bekend om de gebouwen in art nouveau stijl.
Leuk om rond te lopen, en toen doorgereden naar een camping in Seaforth.
Een camping aan het strand, onze eerste duik in het water van Great Barrier Reef zo dachten wij maar helaas,
marine stingers maken het te gevaarlijk om het water in te gaan.
Onder marine stingers horen alle stekende dieren die op het strand voorkomen en in Queensland is het oa een kwal met lange tentakels die akelig kunnen steken.
Wat we ook op het strand zagen waren zandkunstwerken Roland bracht uitkomst wie deze kunstwerken maakt.
Het is een piepklein krabbetje dat de voedzame deeltjes van het zand afsabbelt en wat er overblijft als balletjes zijn holletje uitwerkt. Wordt het vloed dan sluit hij zijn holletje en wacht geduldig af tot het weer eb wordt en er weer vers zand is aangespoeld.
We staan er even bij stil, wat is de schepping toch mooi!

Na veel kilometers over Bruce Highway komen we aan in Ayr een oud stadje waar we op de camping bezoek kregen van een brush tail possum, die was niet van plan om zomaar te vertrekken we hebben de deur dicht gedaan, we hebben die liever maar niet binnen!

Van verschillende mensen hadden we gehoord dat we Airlie Beach zouden moeten bezoeken dus dat konden we niet overslaan, het stadje zelf was behoorlijk toeristisch maar voor de verandering was dat ook wel een keer leuk.
We hebben hier een boot genomen om naar het rif te varen en hebben daar de mooiste vissen gezien.

In Bowen stond er niet alleen een waarschuwing voor kwallen maar nu ook voor zoutwater krokodillen en navraag wees uit dat we wel kunnen vergeten in Queensland nog de zee in te kunnen vanaf hier wordt het alleen maar gevaarlijker.

Onderweg zien we eindeloos veel suikerriet plantages, dat heeft een hele geschiedenis.
Eind 19e eeuw was er een man die uit louter interesse suikerriet in zijn achtertuin plantte en er achter kwam dat dat bijzonder goed aansloeg.
Hij kreeg hulp van de overheid omdat die graag economische groei zagen in Queensland en zij hielpen om meer plantages aan te leggen, maar wie moest dat gaan kappen, duidelijk was wel dat witte mensen daar niet op zijn gebouwd en daarom werden er slaven binnengehaald meestal met het verhaal dat ze het hier veel beter zouden krijgen.
Toen de slavernij werd afgeschaft kwamen er veelal Italiaanse gastarbeiders die voor weinig geld het zware werk deden.
En nu anno 2023 zijn veel plantages in handen van zoveelste generatie Italianen van wie de voorouders van hun loon zelf een stukje grond kochten om suikerriet te gaan verbouwen.
Er loopt een spoorwegnet met karretjes speciaal om suikerriet naar de raffineerderij te transporteren door heel Queensland.

Vanmiddag hadden we bij Etty Bay het geluk een cassowary te zien, een loopvogel iets kleiner dan een struisvogel met enorme klauwen en enorme knalblauwe lellen die flink heen en weer zwaaien bij elke stap.
Helaas mislukte mijn foto omdat het beest niet voor me wilde poseren en de zon niet voor me opzij wilde maar Yolanda heeft deze foto ter beschikking gesteld, zij waren hier verleden jaar.

Australië is bijzonder, de beesten zijn bijzonder, ze rijden hier links ook bijzonder maar dat het hier nu winter is en de zon andersom draait dat vinden wij nog elke dag bijzonder!

Geschreven door RondjeChina