De route naar Tirana was prachtig we reden langs het meer van Ohrid en hebben bij Pogradec overnacht.
Door de bergen zijn we richting Tirana gereden waar bleek dat de nav ons niet naar Wilma en Fred bracht, maar naar een straat met precies dezelfde naam maar dan midden in de stad in plaats van op het prachtige plekje waar ze wonen.
Een behulpzame meneer heeft van Fred telefonisch de goede rijrichting gekregen en ons de stad uit geëscorteerd.
En dan hun werk.... Waar moeten we beginnen te omschrijven met hoeveel toewijding en inzet zij allebei hun werk doen?
Waar kunnen we ophouden te vertellen hoe belangrijk hun werk hier is?
We hebben een paar dagen mee kunnen kijken en waren diep onder de indruk!
Fred probeert op elke mogelijke manier de omstandigheden in gevangenissen te verbeteren en gezinnen van gevangenen te helpen. Wilma doet dit in het psychiatrisch ziekenhuis in Elbasan en heeft de eerste voedselbank in Albanië opgericht. Ze werken aan allerlei projecten om de leefomstandigheden van de minder bedeelde medemens te vebeteren.
En allebei hebben ze inmiddels een heel team gemotiveerde Albanezen om zich heen om waar mogelijk de taken van hun over te nemen.
Ze werken samen met kerken en de overheid. Alles over hun werk kun je lezen op http://www.gevangenenzorgalbanie.nl/
We waren precies in Albanië toen er een vrachtwagen vol hulpgoederen aankwam uit Nederland. De auto wordt gereden door een 76 jarige vrijwilliger die samen met zijn vrouw van 82 regelmatig transporten doet voor de stichting Hoop Voor Albanië die elke 2 weken een vrachtwagen vol spullen deze kant op rijdt. Dit transport was in zijn geheel voor het ziekenhuis .100 nieuwe bedden, dozen kleding, dekens alles voor het ziekenhuis. Een hele ervaring om het aan deze kant een keer mee te maken.
Het maakt ons dankbaar, we realiseren ons voor de zoveelste keer dat ons wiegje op de juiste plaats stond!

Geschreven door RondjeChina