Terug van onze safari werden we thuis verwelkomt met een bbq.
Vlees is hier niets griezeligs aan, er wordt in hoofdzaak goed gaar vlees gegeten en dan kip rund en geit. Verder zijn er dan aardappelen, rijstgerechten, groenten en salades dus dat is allemaal prima.
Vrijdag zijn we met z’n allen naar de Massaimarkt geweest waar je altijd ogen te kort komt, zoveel bedrijvigheid! Daarna erop uit voor een gezellige afscheidslunch met Titus en Mandomi omdat Peter en Kim en de kinderen weer huiswaarts trekken.
Dat past natuurlijk niet allemaal in de auto dus 7 vrijwilligers gingen achter op de taximotoren.
In de middag moesten de reizigers erop uit voor een coronacheck om te kunnen vliegen en werden de koffers gepakt en ‘s avonds was het dan zover, afscheid nemen en terug vliegen naar Nederland. Wat hebben we een fantastische week met elkaar doorgebracht, het had wat ons betreft wel langer mogen duren!
Tijd om er lang bij stil te staan hadden we niet, zondagochtend werden we al om 7 uur opgehaald om naar een kerk te gaan op de Kilimanjaro. Een lange reis, nog vertraagd door een mararhon die in Moshi werd gehouden, maar met wat vertraging kwamen we dus aan bij het eerste kerkje dat Titus ooit stichtte en wat nog steeds groeit en bloeit, Titus wordt verwelkomt als een vorst, en wij niet minder, want we zijn vrienden van hem en krijgen dus naast hem op het podium een ereplaats. Titus voorop, daarachter de dominee met Piet aan zijn zijde en daarachter de domineesvrouw met mij aan haar hand. Heel bijzonder om te zien hoe Titus hier gerespecteerd wordt voor het werk dat hij hier samen met Mandomi heeft verzet. Op verzoek zijn ze gewoon gaan helpen om een kerkzaaltje te bouwen steen voor steen met eigen handen opgezet.
Het enthousiasme waarmee hier gezongen en geswingd wordt kan ik helaas niet laten horen.

Geschreven door RondjeChina