De laatste weken waren alles behalve saai.
Na het vertrek van Peter en Kim waren we voor ons gevoel in de 'afrondende fase', maar er stond nog van alles te gebeuren.
Op Piet's verlanglijstje stond het afvinken van Manhattan dus met de nav helemaal ingesteld, dachten wij, kon ons niets gebeuren
Door Pennsylvania en langs cakeboss Carlo in Hoboken reden we naar New York. Bij de Holland tunnel werden we terug gestuurd, gasflessen? Nee die mogen de tunnel niet in, een omweg van 50 kilometer was het gevolg. Eenmaal in Manhattan eerst een foto van de camper, langs Stuyvesant highschool over Broadway naar de haven waar de ferry naar Staten island ligt.
Terwijl we daar stonden kwamen ons van alle kanten sirenes tegemoet, en wel in zo'n hoeveelheid dat we zo wel aanvoelden dat er iets echt niet in de haak was en we besloten de stad te verlaten. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan, de halve stad was al afgezet en de wegen die nog open waren liepen in no time helemaal dicht.... Achteraf blijkt dat we op een haar na de terroristische aanslag bij de Stuyvesant highschoolin New York hebben gemist.
We zijn de volgende dag met de trein terug gegaan naar de stad, we hadden nog te weinig gezien.
Door de prachtig gekleurde bossen van Massachusetts, Vermont en New Hampshire terug naar Shapleigh Maine waar de reis begon en van daaruit nog een uitstapje gemaakt naar Augusta waar we op de parkeerplaats van Walmart zouden overnachten.
Na nog wat laatste boodschapjes te hebben gedaan zaten we klaar voor een slaapmutsje toen er van alle kanten zwaailichten en sirenes onze richting op kwamen, wat nou weer?
Een telefoontje naar Sylvia in Shapleigh leverde de nodige informatie...... een schietpartij......
Vrijdag 11 November ging de camper terug naar de haven in Portland... 'Ohh zet daar maar neer, zitten de sleutels erin?' Dat was een beetje raar idee, dit was het afgelopen half jaar ons huis, ons hele hebben en houwen zit erin, hoe weten we dat hij in Rotterdam aankomt over twee weken? 'Ohhh als u dat wilt geef ik wel een reçuutje'
Zaterdag vierden we met Syl en Ken nog hun verjaardagen en Zondag zat het er dan echt op, uit ontbijten, donuts halen en naar Boston,
WE GAAN NAAR HUIS!
Er zal nog 1 pindatje komen waarin we wat statistieken gaan bijhouden en zien of de camper heelhuids is overgekomen, maar tot zover, alle lof voor Eimskip die alles goed en soepeltjes voor ons heeft geregeld!

Geschreven door RondjeChina