Als je dan aankomt in Durres gaat eerst de vrachtwagen van boord en wordt die via de weegbrug op de parkeerplaats van de douane gezet, tot zover heel logisch, maar daar houdt het ook op
We moeten hier op zoek naar de ....... die buiten het douane gebied de papieren gaat regelen, dan loop je met de meneer terug door de douane waar de groeiende papierstapel wordt afgestempeld en er nog wat papieren bijkomen en de laadruimte wordt verzegeld. Vervolgens rijdt je met de auto naar de scanner en wacht je daar tot je de papieren van de scan kunt toevoegen. Vervolgens gaat de rit naar het volgende douane kantoor op een goed verborgen plek 24 km verderop in Tirana. Ooit heeft er een bordje gestaan dat daar het douanegebouw zit maar de letters zijn van het bord dus het is gokken waar je zijn moet.
Als je daar dan weer de auto hebt geparkeerd komt er iemand van Hoop Voor Albanië om te helpen met de papierwinkel daar.
Als je dáár dan klaar bent ben je vrij om te gaan.
Om 8 uur kwam de boot aan, om half 3 waren we officieel toegelaten en konden we gaan (laten) lossen.
En ook daar krijg je weer een stapel papieren mee om het land weer uit te komen.
De eerste nacht hebben we geslapen in the missionhouse, het gastenhuis van Hoop Voor Albanië en zaterdag morgen werden we opgehaald door Fred en Wlima en hebben we een heerlijk relaxte dag met hen doorgebracht.
Over de ‘koningsweg’ , een onverharde hobbelweg maar met koninklijke vergezichten, gewandeld wat gegeten en toen weer terug.
In Tirana zagen we al snel dat er iets aan de hand was, mensen liepen onrustig omhoog te kijken en te bellen. We zijn gestopt en Fred heeft gevraagd wat er aan de hand was. Een aardbeving!
We zijn naar huis gereden, waar wat potjes omver lagen maar verder geen schade was. Zo niet in het dorp, dat zijn oude, onverklaarbaar bewoonde huisjes die niet bevingsbestendig zijn en nu schade hebben opgelopen.
Zondagmorgen hebben Fred en Wilma ons nog iets van Tirana laten zien en ons vervolgens naar de vrachtauto terug gebracht.
In Durres, hebben we ook niets gezien van schade door de beving.
Hier begon de logica van het douane gebeuren weer, ik zal jullie er niet mee vervelen behalve dan de logica dat je de douane doorrijdt voor een stempel en een formulier waar mee je dan vervolgens met de vrachtwagen (dat zijn er totaal zo’n 100) op het terrein keert om via de ingang tegen het verkeer in terug moet om door de scan te gaan met de auto, hoezo chaotisch?!
Piet heeft de auto weer vakkundig achteruit naar boven de boot weer ingereden en nu zijn we weer onderweg naar Italië en slapen we in een prima bed op de boot.
Morgen om 8 uur komen we daar aan en voor die tijd krijgen we hier een ontbijtje, vroeg op, dus nu is het tijd om te gaan slapen!

Geschreven door RondjeChina