De aankomst in Italië is net zo chaotisch als het vertrek uit Albanië, auto’s rijden kris kras door elkaar de boot af terwijl er ondertussen keihard op een fluitje wordt geblazen door personeel van de rederij die eigenlijk ook maar zo’n beetje gokken hoe het zonder aanrijdingen allemaal de boot weer verlaat. Behalve degene die aanwijzingen geeft hoe je op de centimeter nauwkeurig overal tussen parkeert en ook weer zonder schade vertrekt. Left left left left hoo right right hooo straight hooo.
En zo staan we dan als commercieel vrachtvervoeder op Italiaanse bodem.
Hoop voor Albanië doet dit al 20 jaar op dezelfde manier. Heen hulpgoederen naar Albanië brengen, terug laden met commerciele vracht waarmee dan het volgende transport weer voor een deel bekostigd kan worden.
En dat elke 2 weken!
De vrachtwagen wordt altijd gereden door vrijwilligers, de groep waar wij nu ook bij ingelijfd zijn.
Piet rijdt en zorgt dat de auto veilig geladen wordt ik zorg voor apparatuur in de auto (tachograaf en tolkastjes) en papieren bij douane en leveranciers.
Onderweg geslapen op leuke truckstops en op lastige plekjes.
Eén ding kan ik u zeggen... ga op een parkeerplaats niet op de plek van een truck staan, het is een groot probleem. De tachograaf geeft aan dat je moet stoppen en op de parkeerplaats.... staat iemand met een busje op de laatste truckersplek ....
In Nederland onze vracht afgeleverd in Drachten en vervolgens de auto in Nieuwkoop weer omgeruild, zo zitten we in een Daf truck en zo zitten we weer in onze Chevrolet Spark en zwenken weer met het grootste gemak overal tussendoor.

Het was een enerverende ervaring en moe dat we waren!
We konden zo aanschuiven om te eten bij Judy en Louis heerlijk.
Dan heerlijk in bad en slaap inhalen!

Ik wil iedereen die op welke manier ook een gift heeft gedaan voor de getroffen familie heel hartelijk bedanken. Het heeft er toe geleid dat er onmiddelijk noodreparaties kunnen worden uitgevoerd!

Geschreven door RondjeChina