Om zeven uur kunnen we aan het ontbijt, mooi op tijd want Aafke wil om halfacht de Gregoriaanse mis bijwonen. Alles al ingepakt en na afscheid te hebben genomen van Wil en Leon, worden we uitgezwaaid door de vriendelijke zuster. Als we bij het klooster zijn is de mis al begonnen en gaan we rustig achter in de kerk zitten. Het valt tegen, Aafke had toch wel wat meer 'gezang' verwacht....dus na een half uurtje gaan we weer naar buiten en kijken nog wat rond en dubben of we tot negen uur blijven wachten om het klooster (niet dat van de zusters) te kunnen bezichtigen.

Toch maar lopen, want ook vandaag zal het weer een warme dag gaan worden. Over een paadje tussen de glooiende akkers door gaat het eerst geleidelijk wat omhoog en daarna acht vlotte kilometers over een vrijwel vlakke weg naar Isola del Liri dat bekend staat om zijn grote waterval in de stad! De weg naar het oude centrum is niet de fraaiste, dat staat er in schril contrast mee. Dan is het ook tijd voor een capucinno met een croissantje. Lekker in de zon, het is nog aangenaam, schoenen uit, zitten we heerlijk te genieten. Hoe simpel kan het leven zijn.

Door naar Arpino kiezen we voor de verkorte route..... Door het centrum, langs de waterval, het stadje weer uit en dan is het steil omhoog, in de zon, en het zweet loopt me al snel langs de ogen. Het is bikkelen geblazen en dat gaat zo'n 2,5 kilometer door. Af en toe kunnen we in de schaduw van een boom even verkoeling zoeken. Het stadje zien we al snel beneden ons, dat is het voordeel van snel stijgen, maar het gaat zeker niet vanzelf. Uiteindelijk zijn we 'on top' van de heuvelrug en kunnen genieten van een fraai uitzicht met Arpino binnen bereik. Het klimmen is dan vrijwel gedaan en rustig lopen we richting ons einddoel van die dag. Het is nog aan het begin van de middag als we het stadje binnenlopen en met het hotel in zicht besluiten we eerst maar te lunchen. Allebei voldaan, maar we zijn hard toe aan wat verversing.

Wat anti-pasti om mee te beginnen en vervolgens een steak met salade en frites. De steaks zijn dermate groot (700 gr) dat we die delen. Vurrukkeluk stuk vlees!

Naar het hotel is het dan nog een klein stukje lopen. Van buiten heb je geen idee waar je terecht komt, maar binnen is het fraai, schoon en een heerlijke kamer met een fantastisch uitzicht over de stad en omgeving. Aafke gaat na het douchen nog even aan de wandel op zoek naar de akropolis (is nog niet verzadigd) zodat ik wat aan het blog kan werken. Anderhalf uur later komt ze terug, veel omhoog en omlaag....dat verwacht je toch niet in zo'n bergdorp. De akropolis heeft ze niet gevonden, maar op haar slippertjes zo'n traject lopen is niet goed voor de voeten. Bewust ongeschikt maken noemden dat!

Geschreven door JohnTube