Een vreemde tak.

Italië, Umbria

Het ontbijt wordt 'beneden' geserveerd en ik heb mijn kamer al op de begane grond..... Als ik naar beneden ga, ben ik toch wat verrast over de entourage en de sfeer. Het ontbijt is wat meer dan alleen maar toast. Er is behalve de standaard Italiaanse uitvoering, ook wat brood en rauwe ham. De fundering voor vandaag is weer gelegd.

Vanaf het begin is het meteen omhoog, gelukkig eerst nog rustig aan en kunnen de spieren een beetje opwarmen. De weg gaat langs het rifugio door een kloof met steile wanden. Als ik het geluid van een motor hoor, draai ik me om en dan blijkt het een boer in zo'n mini vrachtwagentje te zijn. Er lopen twee grote berghonden achteraan te draven. Ik ben benieuwd hoe ze reageren...het valt gelukkig mee. Ze houden even in, kijken op en gaan weer door.

Na ongeveer een kilometer ga ik over op een landweggetje dat een ander dal ingaat en wat sneller stijgt. Één van de berghonden komt me wat later tegemoet en ik loop rustig door, geen aandacht geven. De hond doet hetzelfde 😊. Als ik me omdraai heb ik een mooi zicht op een dorpje en een kasteeltje. Even later heb ik de keuze, of het weggetje blijven volgen (grote omweg) of een pad dat vrijwel rechtstreeks omhoog gaat. Het wordt het rotsige pad, 300m stijgen over 1.2 km, dat tussen struiken en bomen door op sommige plekken redelijk steil omhoog gaat. De hoeveelheid onkruid en bramen valt gelukkig mee en een half uurtje later en een liter lichaamsvocht minder ben ik weer op het weggetje dat langs de berg omhoog gaat.

Door de bomen en struiken aan weerszijden kan ik nauwelijks iets zien van het panorama dat zich erachter bevindt. Als ik door een stukje bos loop, een beetje om me heen kijkend, met af en toe een blik op het pad, wil ik over een tak heen stappen....en dan pas dringt het tot me door dat die tak een wat vreemde vorm heeft. Shit, een slang en niet zo'n kleintje ook, dat vind ik tenminste. Hij blijft rustig liggen, maar met zijn kop volgt hij mij wel. Snel een foto maken en met de loopstokken ernaast, geeft dat meteen een idee over de lengte. Omdat er af en toe toch auto's rijden, pak ik hem op met mijn stok en manoeuvreer hem naar de kant. Daar schiet hij snel het struikgewas in.

Een kwartiertje later kom ik iemand van bosbeheer tegen en laat de foto zien, want ik ben toch wel nieuwsgierig wat het voor slang was. Hij is ieder geval niet giftig en uit wat hij vertelt, maak ik op dat het om een soort rattenslang gaat. Ik lees het wel in de reacties.....

Op het 'colletje' (1070 m) aangekomen, heb ik even de tijd genomen voor een broodje en bak hele slappe koffie...het smaakt me weer prima. Een stel passerende mountainbikers kijken verbaasd op als ze mij daar zien zitten. Het is er ook erg stil en je komt nauwelijks iemand tegen.

Met nog 8 km te gaan, stap ik weer op. Het is een breed pad tussen weiden door en overwegend dalend. Ik kan meteen aan het vliegend gespuis merken dat er vee in de buurt is, paarden blijkt later. Aan de viervoeters hebben ze schijnbaar niet genoeg en ben ik op twee benen een makkelijker prooi. Doorlopen en af en toe wat om me heen slaand probeer ik ze van me af te houden.....het lukt helaas niet altijd. Voor ik er erg in heb zie ik weer een tak over het pad kruipen. Deze heeft mij eerder in de gaten en is rap weg. Ik vraag me af hoeveel ik er ben gepasseerd zonder ook maar iets te hebben gemerkt.

Voor ik bij het hotel ben, krijg ik toch nog wat zicht over de bergen en dalen. Het dorpje Polino, opgebouwd rond een kasteeltje, zie ik beneden me liggen. Even na één uur ben ik bij het hotel Don Bosco. De eetzaal zit rond deze tijd vol met voornamelijk bejaarde mensen. Dat komt goed uit, want dan zal er ook geen disco zijn.

Er is wel wifi....dus kan ik weer wat uploaden. Een tijd bezig geweest, maar ik krijg constant een foutmelding bij het uploaden. Na contact met de helpdesk denken we dat het aan het lokale netwerk ligt.

Het avondeten is prima verzorgd met een lekker wijntje erbij.


Geschreven door

Al 3 reacties bij dit reisverslag

Hi Jan, weer leuk die ervaringen van je te lezen. Wat die slang betreft , ik ben diezelfde slangen ook tegen gekomen. Zelfs bij het hotel in Figline Val d'Arno in Toscane kwam ik ze op het terras tegen. Volgens de eigenaresse inderdaad niet giftig. Als vuistregel: ronde kop niet giftig, maar diamantvormig wel. Die noemen ze daar geloof ik Vipera, denk een addersoort. Maar de eerste keer kijk je wel vreemd op. Al helemaal als ze plotseling over het terras kruipen. Je bent binnenkort een BNer zo te lezen hi hi maar nog even volhouden. Je bent er bijna. Bewondering!! Groet Ed

Ed Frieser 2016-08-18 18:43:12

Hè, ik heb weer genoten van je episteltjes ! Zo leuk ! Op basis van de foto's van de SLANG en wat gegoogle, denk ik dat je een Dobbelsteenslang gezien hebt; een waterslang, die voornamelijk aan land gaat om te zonnen/op te laden, niet giftig inderdaad. Hij is olijfgroen, of donkerbruin tot zwart met donkere vlekkenrijen. The more you know ! Fijn dat je uiteindelijk weer wat kon uploaden, hebben wij weer wat leesvoer (grijns). Misschien wel handig om een snoeischaartje mee te nemen straks, met al die bramen op het pad. Hoef ik niet zo af te kicken, kan ik toch een beetje (wild)tuinieren !!!!

Aafke Buijs 2016-08-18 18:54:38

@Jan heette die slang soms Mien??? Ik ben trots op jouw prestaties Jan. Mooie reis en veel gezien, dat is duidelijk! Straks gezellig met Aafke weer een stukkie teruglopen. Nog veel succes met de laatste kilometers tot de stad der zeven heuvelen.

Mario 2016-08-19 08:10:44
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.