Arrivederci Roma.

Italië, La Storta

Na het ontbijtje met verse broodjes en croissantjes ga ik eerst even langs de container en dan is het tentje definitief weg. Met onze bepakking lopen we over een inmidels bij ons bekende route richting St Pieter waar het eindpunt is van de Via Francigena in Rome en voor ons het begin van de wandeling richting Siena. We lopen dus tegen de 'stroom' in en ik ben benieuwd of de overwegend goede bewegwijzering van de VF ook in tegengestelde richting werkt. Ik heb in ieder geval de hele route ook op de GPS, dus veel kan er niet mis gaan. Na de regen van gisteren is het opgeklaard en nu nog heerlijk om te lopen. Het oorspronkelijke idee om het eerste stuk naar La Storta met het openbaar vervoer te oenn, om zo een drukke weg te vermijden, hebben we laten varen. We zien wel hoe het gaat.

Over de voetgangersbrug, Ponte Sant'angelo, bij het gelijknamige fort, steken we de Tiber over en gaan richting Vaticaanstad waar we de VF op de Via Trionfale oppakken. Het is geen vervelend stuk om te lopen, brede lanen en grote panden. Op de Via Trionfale is het druk, vooral met grote groepen toeristen die zich op de troittoirs verzamelen om naar het Vaticaan museum te gaan. We lopen stug door en voor we de weg omhoog volgen naar Monte Mario, komen ons de eerste Romegangers tegemoet die hun bestemming naderen. Brede grijnzen en vrolijke koppen, waarschijnlijk vanwege het gevoel er bijna te zijn. Heb ik een paar dagen geleden ook zo grijnzend door de stad gelopen? Wat later ontmoeten we een Nederlands stel uit Den Bosch. Hij is alleen vanuit Nederland vertrokken en zij heeft zich in Italië bij hem gevoegd. Hun eindpunt is niet de St Pieter, voor haar nog een verrassing. Wij denken achteraf dat hij van St Jan naar St Jan loopt.

Zolang er troittoirs zijn is het nog wel te doen, maar eenmaal buiten Rome is dat snel over. We lopen vooral langs de kant van de weg met uitzondering van wat dorpjes en woonkernen waar weer troittoirs zijn. Met het langs razende verkeer is het goed opletten en niet prettig om te lopen en is het ook een weinig 'inspirerende' of aantrekkelijke omgeving (dus ook weinig foto's). Ik ken dat inmiddels wel van de grote steden waar ik door heen ben gelopen, maar voor Aafke is het even wennen.

De zon laat de temperatuur boven het asfalt flink oplopen en aan het begin van de middag zoeken we een plekje in de schaduw. Lastig zo langs de weg, maar bij een nieuwere wijk vinden we toevlucht bij een verlaten speelveldje met ook nog een bankje onder een overkapping. De meegenomen meloen gaat in twee en we laten het ons prima smaken. Een heerlijke dorstlesser. Naar La Storta is het dan nog 5 kms lopen. Op zich geen wereldse afstand, maar de warmte zuigt de energie uit je lijf en laat die afstand je dubbel voelen.

Het eerste overnachtingsadres is vol. Er slaapt een grote groep.... Wat later begrijp ik van Aafke dat zaterdag de heilig verklaring van moeder Theresa plaats vindt. Dus de komende dagen zullen we nog wel vaker geconfronteerd kunnen worden met volle onderkomens. Toch even slikken, want dan moeten we nog even door. Voor alle zekerheid bel ik toch naar het volgend adres, Suore del Sacro Cuore. Wat lastig te begrijpen als je niet het standaard antwoord krijgt dat je verwacht, maar nog een hele mond vol met nog meer Italiaans....het ligt vrijwel langs de route dus wagen we een poging. Als ik aanbel, blijkt het gelukkig geen probleem te zijn om daar te overnachten en ook te eten. We worden allerhartelijkst ontvangen met een kopje koffie en krijgen een ruime kamer met douche en toilet en het is picobello.

Na de 'rituele' was en scheerbeurt gaan we fris en fruitig op slippers en sandalen, het is heerlijk om de loopschoenen even niet aan de voetjes te hebben, naar de bar aan de overkant van de weg. Een lekker biertje, vergezeld van een plankje met vleeswaar en kaas, doet het gezwoeg in de warmte van vandaag weer snel vergeten. Terug op de kamer meteen maar gebeld om een slaapplek voor morgen te reserveren in Campagnano di Roma.

Om half acht kunnen we aan tafel. Met een Duits stel zitten we in de eetzaal waar we eerst pasta krijgen en vervolgens spercieboontjes met rundvlees. Ook de wijn mag natuurlijk niet ontbreken. Bij het eten van de sla mors ik olijfolie over mijn shirt....grumbl. Lastig om dit schoon te maken, want we hebben geen zeep voor de handwas en met shampoo zal dit niet lukken. Wat later komt moeder overste met een soort 'vanish' aan zetten, aardig. Gelukkig gaat het meeste eruit.

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.