Een koud hoogtepunt.

Frankrijk, Le Monêtier les Bains

Bij het opstaan is het droog en er hangt veel lage bewolking. De hogere toppen kan ik af en toe wel zien en er is bovenin weer aardig wat sneeuw bijgekomen... Even de Noorse weersite geraadpleegd, vanmiddag wordt er wel wat neerslag verwacht. Met de noordwestelijke aanvoer is dit voornamelijk aan de noordzijde. Ik twijfel nog even, want morgen ziet het er erg goed uit, maar ik heb ook niet zo'n zin om maar wat rond te hangen. Eerst maar eens ontbijten.

Het lukt me sinds gistermiddag niet meer om de 'pindat' site te bezoeken, server error....dus ook het uploaden loopt spaak. Jammer, dan maar wat later.

Met het ontbijt hak ik de knoop door, inpakken & wegwezen en om kwart voor negen ben ik op (de) weg. Eerst afdalen naar Vallerois op 1400 m en dan door naar de 'Col de Galibier'. Ondanks het redelijk vroege tijdstip en toch niet zulk fraaie weer, razen de motoren, vaker denderen, voorbij of komen me tegemoet. Als ik in Vallerois ben, snap ik ook waarom. Er is een motortreffen dit weekend en Vallerois was op zaterdag het verzamelpunt. Dat verklaart ook meteen waarom er in Vallerois geen enkel hotel nog een kamer vrij had. In het dorpje barst het van de motoren, voornamelijk Harley's, en natuurlijk ook de berijders van deze fietsen met hulpmotor. De winkels zijn ook open wat mij de gelegenheid biedt om twee van die gele energiepillen van chiquita te kopen.

De weg gaat redelijk gestaag omhoog met over het algemeen flauwe bochten. Net als bij de 'Col de Madeleine' staat ook hier iedere km een paaltje met stijgingspercentage en hoogte. Vier km voorbij Vallerois staat aangegeven dat de col is gesloten. Gezien de hoeveelheid verkeer is de indruk anders. Toch komen er motoren terug die ik eerst richting de Col heb zien rijden😕. Terwijl ik in gedachten de alternatieven doorneem, zie ik aan de andere kant een sneeuwschuiver staan. Even vragen, gelukkig hij is toch open☺.

De motorrijders houden prima rekening met je en waarschuwen elkaar dat er iemand langs de kant van de weg loopt. Dat kan ik niet zeggen van een groep Porsche rijders die op een absurde manier langs stuift, even later gevolgd door politie met zwaailicht... Ondertussen passeren er ook af en toe wat fietsers (zonder hulpmotor) ze gaan wel wat sneller, maar ik heb de indruk dat het ze minder makkelijk afgaat.

Ondanks het beperkte uitzicht en het asfalt is het mooi om in deze omgeving te lopen. Ook nu weer de kleurige en diversiteit aan bloemetjes, waaronder velden met narcissen en diverse pollen met anemonen. (Toch een beetje besmet geraakt door het tuinvirus van Aafke.) Boven de 2000 m zie je de vegetatie snel veranderen....en wordt het steeds kaler.

Met nog 500 m te gaan naar de Col, hoogtemeters dus, begint het licht te regenen en geleidelijk gaat dit over in korrelhagel en sneeuw. Fietsers die me tegemoet komen hebben zichtbaar last van de kou en ook die omhoog gaan (in korte broek) hebben het zo te zien niet warm. De hoeveelheid sneeuw om me heen neemt alleen maar toe en het geheel komt bij mij surrealistisch over, lopend tussen de 'ijswanden'. Op 100 m van de Col moet het verkeer via de tunnel en is de weg over de Col voor hen afgesloten, ook voor fietsers en die mogen net als wandelaars niet door de tunnel.....😯. De weg is niet slecht, af en toe wat plekken met sneeuw, goed te doen en ik loop daar geheel alleen. Geen verkeer, het is stil, op het getik van mijn stokken na. Op de Col zelf is het anders, sneeuwduinen van 40 - 60 cm en er staat veel wind, koud dus! Het geeft me best wel een kik om daar boven te staan. De weg aan de zuidzijde is beroerder, maar rustig lopend is het nog steeds goed te doen. Als ik weer lager bij de (doorgaande) weg aankom, willen een paar fietsers toch omhoog al dan niet lopend, ik wens ze veel succes!

Als ik bij de 'Auberge le Galibier' aankom, net na de Col, is dat een mooie gelegenheid om wat brandstof in te slaan. Een heerlijke omelet met ham, alles smaakt natuurlijk (3,4,...) dubbel zo lekker na zo'n inspanning, en daarbij warme chocolademelk. Dat is natuurlijk geen combo, so what! Ik zie diverse fietsers teleurgesteld weer omkeren. Een paar Australiërs zijn op vakantie in Europa ende mannen moeten zonodig fietsen. Even staan kletsen, met alle bekende vragen..die nooit vervelen.

Naar 'Le Refuge du Lautaret' is het alleen nog afdalen over 7 km en niet over de weg. De oude weg van 50 jaar geleden is een pad geworden, heerlijk. Het weer lijkt wat op te klaren en ik waag het er op, dus geen regenkleding etc. Het enige wat mijn pad nu kruist zijn de alpenmarmotten (hoe leuk en te snel voor de camera) en een enkele steenbok. Toch is het weer slechter dan gedacht.....eerst nog sneeuwjachten en wat lager regen. Redelijk nat kom ik aan, maar toch voldaan. Ik ben op dit moment de enige gast in het refuge dat door Mike (Brits) en Maria (Deens) Rollins wordt gerund. Komende woensdag zitten ze nokkie vol met 45 gasten.... Door verandering van provider werkt het internet helaas niet.




Geschreven door

Al 5 reacties bij dit reisverslag

Hoi Jan, het gebied waar je nu doorheen loopt is ook het decor van La Marmotte een cyclosportive die ik 5 jaar terug heb gefietst met als hoogste cl de Galibier. Wat een prachtige col in een surrealistisch maanlandschap. Raar idee dat jer helemaal naartoe gewandeld bent!

Gillis 2016-06-20 20:58:53

Hoi Jan, Ik lees je levendige verhalen steeds met veel plezier. Je loopt in een echt fietsgebied en daar wil ik met met mijn fietscluppie volgend jaar naar toe. Ik hoop dan wel dat het beter weer is dan jij nu hebt. Knap dat je zo doorzet en fijn dat je geen fysieke problemen hebt. Maar ja, je hebt je hele leven als militair natuurlijk goed getraind :-). Ga zo door!

Boudewijn Hulsman 2016-06-21 08:57:29

Jan , Diep respect voor je prestaties tot nu toe. Je laat je werkelijk niet uit het veld slaan! Regen , zon, sneeuw, hagel, warmte en kou , het kan jou niet tegenhouden van het doel welke je jezelf hebt gesteld ; Rome!!!! Je stijl van schrijven is fantastisch en het lijkt af en toe wel of ik samen met je oploop......echt niet. Ik hoop voor jou dat het weer snel een beetje opklaart en wat bestendiger wordt. Ik verheug me nu al op je verhalen en foto's aan het einde van het jaar in Beukbergen. Weet dat je 2 trouwe lezers in Tolkamer hebt. Groet en blijf op het rechte pad ! Ben

Ben de Jong 2016-06-21 09:25:48

Hallo Jan, Wat een prachtige verhalen, mooie beschrijving van de omgeving en de natuur. Ik geniet ervan hoor! Goede reis, veel plezier, groeten Martine

Martine 2016-06-21 19:54:30

Jan ik ben elke keer verbaasd hoe je het er weer van afbrengt. Niets voor mij die sneeuw. Prachtige beschrijvingen van de flora en fauna onderweg. Heel leuk om telkens weer je verslag te lezen. Doe voorzichtig, en succes, Groet Ed

Ed Frieser 2016-06-22 00:49:57
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.