Beren op de weg?

Italië, Monteleone di Spoleto

Vanuit het B&B kijk ik vanochtend over een 'grijs' Cascia. Het is bewolkt met een graad of 9C en vannacht heeft het geregend. Goed geslapen alleen de kuiten...., maar dat loop ik er vandaag wel uit. Ook met Aafke lijkt het vooralsnog goed te gaan. Vandaag weer 18 kilometer met 450m stijgen en wat dalen, rustig aan en dan zal het wel goed komen. We pakken onze spullen in en dalen met stramme benen af naar het barretje waar we ons 'ontbijtje' kunnen nuttigen. De koffie is in ieder geval lekker.

Op het moment dat we willen vertrekken begint het licht te regenen. Rugzak af, regenspullen aan, rugzak weer op en gaan. Ondanks het grijze weer is de stemming prima. De eerste 5 kilometer naar Roccaparena gaan langs de helling over een smal voetpad met fraai uitzicht over het dal en vooral voor Aafke nog fraaiere bloemetjes. Met regelmaat even een fotootje maken, helaas zijn deze vanaf de camera nu niet te uploaden. Doen we wel als we weer thuis zijn. Na een stukje asfalt komen we in Roccaparena en is het ondertussen gestopt met de lichte regen, maar regent het gestaag door. Een mooi moment om even te stoppen en het karige ontbijt aan te vullen met iets substantieels en een kop koffie of zo. Na een uurtje besluiten we ondanks de regen om toch maar weer op pad te gaan. Zoals de regen gestaag valt gaan wij omhoog over een slingerende weg die we, als we bijna boven zijn, inruilen voor een landweggetje. Eerst nog steenachtig, maar al vrij snel in een combinatie met modder. De broekspijpen worden er in ieder geval niet fraaier van. Als de bewolking even breekt en de zon zich laat zien is het meteen warm, maar dat is slechts van zeer tijdelijke aard. Ondanks het weer is het schitterend om te lopen met die uitzichten en mooie natuur. Aafke begint het tempo op te voeren, ik zeg nog 'rustig aan' maar dat is tegen dovevrouwsoren... Schijnbaar voelen de benen goed, dus laat ik het maar. Als we bijna in Monteleone zijn, klaart het weer wat op. Met het einddoel van deze dag in zicht moeten nog wel wat hoogtemeters worden gemaakt over een pad waarover ook paarden zijn gegaan. Nu dus een en al natte klei, plassen en zompig gras. Glibberen, glijen, en goed opletten om niet onder uit te gaan. Wat normaal 10-15 minuten in beslag neemt, kostte ons nu ruim een half uur. Maar boven aangekomen konden we terugblikken op een fraaie tocht en vonden we dat we wel een biertje hadden verdiend.
Aangekomen in het hotel eerst de klei verwijderen, poetsen en kleren wassen alvorens we zelf onder de douche duiken.
Tijdens het eten praten we nog wat na over de tocht van die dag en Aafke vraagt me of ik nog die 'berenhopen' heb zien liggen. "Een reden om harder te lopen?" vraag ik met een grijns. De eigenaresse van het hotel vertelt dat er in Umbrië geen beren voorkomen, wel in de Abbruzen. Of beren weet hebben van deze grenzen..... je zal de eerste maar zijn!

Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Had jij ooit eerder van de heilige Rita gehoord (voordat Tommy Wieringa erover geschreven had bedoel ik dan)? Ik niet. Een heilige voor de 'hopeloze gevallen'. Fantastisch. Daar ken ik er heel veel van; ben er zelf af en toe ook één. Ik heb haar in mijn hart gesloten.

Everdiene 2018-05-16 17:56:57

Mooie verhalen. Succes en groetjes aan Aafke!

Marianne 2018-05-16 21:56:47
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.