Zijstapje.

Italië, Trinità

Na de Franse grens ben ik overgestapt op de GTA (Grande Traversata dell Alpi) een langeafstandswandelpad van 1000 kilometer door het westelijke deel van de Italiaanse Alpen. Deze is goed gemarkeerd en er zijn voldoende mogelijkheden om te overnachten. Dat varieert van een eenvoudige berghut tot een hotel met aparte slaapgelegenheid voor wandelaars (of fietsers). Ik kom op dit traject dan ook regelmatig wandelaars tegen die de GTA doen of delen ervan.

Voor vandaag ga ik na 4 km van de GTA af om in Etracque wat boodschappen te doen, het eerste stadje in Italië dat ik aandoe. Ik moet ieder geval shampoo of iets dergelijks halen, want die is gisteren opgegaan. De GTA gaat over een bult en ik loop er in dit geval omheen. Qua tijd maakt het niets uit, beiden 4 uur lopen. Een kort dagje dus en ik kan het rustig aan doen.

Om acht uur ontbijten, de zon schijnt nog niet in het dal en het is fris. Als ik om kwart over negen op pad ga, loop ik toch lekker in het zonnetje. Tot aan Entracque gaat het over een smal asfaltweggetje en heb ik geen last van losliggende en rollende stenen en dergelijke. Op 300 m vanaf het rifugio is een grote parkeerplaats die nu al redelijk vol staat. Hele gezinnen trekken er opuit de bergen in. Het weggetje is zo smal dat auto's elkaar niet kunnen passeren en de één, óf de ander achteruit moet 😀. Ik krijg nog een lift aangeboden, maar op de af en toe passerende en geurende dieselauto's na, is het heerlijk om te lopen. Met dat ik wat op lagere hoogte ben, zie ik ook weer andere bloemetjes. Het is hier ook beduidend warmer en vochtiger, broeierig.

Als ik na twee uurtjes lopen bijna in Entracque ben, stopt er een tegemoetkomende auto. Het raampje gaat open en een vrolijk koppie verschijnt. De jongedame uit het rifugio gaat weer bergopwaarts. Ze vraagt hoe ik heb geslapen en gegeten.....ciao. Inmiddels is de bewolking aan het toenemen en ben ik blij dat ik vandaag geen bergprogramma heb. In het stadje, met een fraaie kerk (interieur), smalle straatjes en de bekende geveltjes met balkonnetjes, ga ik eerst op zoek naar een winkeltje en daarna ook meteen maar wat simpels eten.

Naar Tritiná blijkt het nog maar anderhalf uur lopen te zijn. Als ik bij het hotel ben, met de voor mij bekende naam Sorrisso 😃, valt er wat lichte regen en daarna is het weer snel droog. Toch neemt vanuit het westen de bewolking verder toe. Eerst even een biertje voordat ik naar de kamer ga en mijn spullen ga wassen. Om drie uur begint het te regenen en te onweren.......eind van de middag klaart het op en zie ik de pukkel waar ik morgen over heen moet!

Goed en lekker gegeten met één minpuntje....... Zit je lekker te eten, komt er een stel binnen. Zij in een te strakke legging en hij in een camo korte broek en ook nog eens twee hijgende en dampende labradors. Ik weet niet wat ik liever heb, een roker naast me of die labradors.....eigenlijk geen van twee. Ik heb geprobeerd me er niet teveel aan te ergeren, maar dat ik dit opschrijf......


Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Hoi Jan Wat een super ervaring en wat ontmoet je een hoop mensen. Geweldige verhalen, mocht je je gaan vervelen na deze reis kun je altijd nog schrijver worden. Heel leuk om je te volgen en het wordt/is al bijna dagelijkse routine om je verhaal van die dag nog even te lezen voor het slapen gaan. Gr Sandra

Sandra Niessink 2016-07-02 22:44:58

Hoi Jan, hahaha die Labradors.... lekker bij je eten... Maar wat een geweldige reis hoor ! en net als wat Sandra zegt, super leuk om te lezen. Je kan absoluut schrijver worden. Wandelse . groetjes Monique

Monique 2016-07-04 08:22:09
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.